Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

28 stycznia – Wspomnienie św. Tomasza z Akwi...

28 stycznia – Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła

W dniu 28 stycznia Kościół powszechny tradycyjnie obchodzi liturgiczne wspomnienie obowiązkowe św. Tomasza z Akwinu, prezbitera i doktora Kościoła. W roku 2024 tego dnia przypada IV Niedziela Zwykła B.

Tomasz urodził się około roku 1225 w Aquino. Oddany na wychowanie benedyktynom na Monte Cassino pobierał nauki w szkole klasztornej, a następnie studiował w Neapolu. Wstąpił do zakonu dominikanów i dalsze studia odbył w Paryżu i w Kolonii pod kierunkiem św. Alberta Wielkiego. Wykładał filozofię i teologię. Napisał znakomite dzieła z tego zakresu. Zmarł w opactwie cystersów Fossanova pod Terraciną dnia 7 marca 1274 roku. Dnia 28 stycznia 1369 roku przeniesiono jego ciało do Tuluzy.

Czytaj więcej o św. Tomaszu z Akwinu —> na brewiarz.pl

Wideo —> TvMisericordiaPL: Skarby Kościoła 28 stycznia | św. Tomasz z Akwinu

Zobacz też —> 71. Światowy Dzień Trędowatych – Niedziela, 28 stycznia 2024


Benedykt XVI o św. Tomaszu z Akwinu

(fragment katechezy z Audiencji generalnej w dniu 2 czerwca 2010 roku)

… Dziś chciałbym mówić o św. Tomaszu z Akwinu, którego Kościół nazywa Doctor communis. Mój czcigodny poprzednik, Papież Jan Paweł II, w swojej encyklice Fides et ratio przypomniał, że «Kościół słusznie przedstawiał zawsze św. Tomasza jako mistrza sztuki myślenia i wzór właściwego uprawiania teologii» (n. 43). Nie dziwi zatem, że w Katechizmie Kościoła Katolickiego św. Tomasz jest po św. Augustynie najczęściej cytowanym pisarzem kościelnym: aż 61 razy! Nazwano go również Doctor Angelicus, prawdopodobnie ze względu na jego cnoty, w szczególności ze względu na wzniosłość myśli i czystość życia.

(…) Całe życie i nauczanie św. Tomasza z Akwinu można zilustrować pewnym wydarzeniem, przekazanym przez dawnych biografów. Kiedy święty, jak to było w jego zwyczaju, wczesnym rankiem trwał na modlitwie przed Ukrzyżowanym w kaplicy św. Mikołaja w Neapolu, Domenico da Caserta, zakrystian, usłyszał toczący się tam dialog. Tomasz pytał z niepokojem, czy to, co napisał o tajemnicach wiary chrześcijańskiej, było słuszne. Ukrzyżowany odpowiedział: «Dobrze o Mnie napisałeś, Tomaszu. Czego pragnąłbyś w nagrodę?». A odpowiedź Tomasza, którą i my, przyjaciele i uczniowie Jezusa, chcielibyśmy zawsze Mu dawać, brzmiała: «Nic prócz tylko Ciebie samego, Panie!»…”

Przeczytaj tekst 3 katechez papieża Benedykta XVI o św. Tomaszu z Akwinu w portalu Opoka:

Św. Tomasz z Akwinu (I) – Audiencja generalna 2 czerwca 2010

Św. Tomasz z Akwinu (II) – Audiencja generalna 16 czerwca 2010

Św. Tomasz z Akwinu (III) – Audiencja generalna 23 czerwca 2010


Tomasz z Akwinu (stąd nazywano go Akwinatą) przejął od Arystotelesa metafizykę wraz z postrzeganiem świata jako ukierunkowanego ku celowi procesu. Nader doniosła była w jego nauce zasada jedności bytu i dobra: „byt i dobro nakładają się”. Tomasz z Akwinu – realista jak Arystoteles – dostrzegał istnienie zła, stał jednak na stanowisku, że zło trzeba i można pokonać. We wszystkich bowiem – jak pisał – bytach i zdarzeniach tkwi naturalna skłonność do dobra, a człowiek potrafi dzięki rozumowi poznać dobro.

Należy cenić każde dobro, istnieje hierarchia dóbr, ale nie ma dóbr nieważnych. Stąd u Tomasza tożsamość dwu naczelnych zasad: „czyń dobro, a zła unikaj” oraz „zachowuj się rozumnie”. Są to zasady ogólne, wymagające konkretyzacji.

Czytaj całość / cykl tekstów o św. Tomaszu z Akwinu w portalu wiara.pl —> Święty Tomasz z Akwinu: Akwinata


Posłuchaj:

Wideo —> Maskacjusz.tv: #GodzinaCzytań | II Czytanie | 28 stycznia 2023


Uroczystość liturgiczną ku czci Najświętszego Sakramentu, czyli Boże Ciało, ustanowił papież Urban IV, w 1264 roku. Wtedy też święty Tomasz z Akwinu stworzył pięć hymnów eucharystycznych, wśród nich hymn “Sław języku tajemnicę”.

Posłuchaj —> Hymnu

Sław języku tajemnicę

Sław języku tajemnicę Ciała i Najdroższej Krwi
którą jako Łask Krynicę wylał w czasie ziemskich dni
Ten co Matkę miał Dziewicę Król narodów godzien czci.

Z Panny czystej narodzony posłan zbawić ludzki ród
gdy po świecie na wsze strony ziarno Słowa rzucił w lud
wtedy cudem niezgłębionym zamknął Swej pielgrzymki trud.

W noc ostatnią przy Wieczerzy z tymi których braćmi zwał
pełniąc wszystko jak należy czego przepis prawny chciał
Sam Dwunastu się powierzył i za pokarm z rąk Swych dał

Słowem więc Wcielone Słowo chleb zamienia w Ciało Swe
wino Krwią jest Chrystusową – darmo wzrok to widzieć chce
tylko wiara Bożą mowa pewność o tym w serca śle

Przed tak wielkim Sakramentem upadajmy wszyscy wraz
niech przed Nowym Testamentem starych praw ustąpi czas,
co dla zmysłów niepojęte niech dopełni wiara w nas

Bogu Ojcu i Synowi hołd po wszystkie nieśmy dni
niech podaje wiek wiekowi hymn tryumfu, dzięki, czci
a równemu Im Duchowi niechaj wieczna chwała brzmi. Amen.

Źródło —> Diecezja Warszawsko-Praska: Boże Ciało 2017