Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

1 maja – Wspomnienie św. Józefa, rzemieślnik...

1 maja – Wspomnienie św. Józefa, rzemieślnika

W dniu 1 maja Kościół powszechny obchodzi liturgiczne wspomnienie dowolne św. Józefa, rzemieślnika. Święty Józef jest wzorem i patronem ludzi, którzy własną pracą zdobywają środki do życia. Pracę zawodową łączył z troską o Świętą Rodzinę, którą Bóg powierzył jego opiece.

Świętego Józefa czcimy dwukrotnie w ciągu roku: 19 marca – jako Oblubieńca Matki Bożej, 1 maja – jako wzór i patrona ludzi pracujących. 1 maja 1955 roku papież Pius XII proklamował ten dzień świętem Józefa rzemieślnika, nadając w ten sposób religijne znaczenie świeckiemu, obchodzonemu na całym świecie od 1892 r., świętu pracy. Odtąd tego dnia także Kościół akcentuje szczególną godność i znaczenie pracy.

Zobacz więcej o św. Józefie, rzemieślniku —> na brewiarz.pl

Wideo↑ —> Telewizja Misericordia: Skarby Kościoła 1 maja | św. Józef

Zobacz też —> 1 maja 2024 w Łagiewnikach Msza św. w intencji Darczyńców internetowej akcji “Zupa od św. Siostry Faustyny”!

Zobacz też:

Czy 1 maja – we wspomnienie św. Józefa, rzemieślnika – uczestnictwo we Mszy św. jest obowiązkowe?

⇒ Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

⇒ Modlitwa do św. Józefa

⇒ Czuję Jego szczególną opiekę – św. Faustyna o św. Józefie


“Całe swoje życie św. Józef spędził jako rękodzielnik i wyrobnik w ciężkiej zarobkowej pracy. Ewangelie określają go mianem tektōn (łac. faber), przez co rozumiano wyrobnika – rzemieślnika od naprawy narzędzi rolniczych, przedmiotów drewnianych itp. Były to więc prace związane z budownictwem, z robotą w drewnie i w żelazie. Józef wykonywał je na zamówienie i w ten sposób utrzymywał Najświętszą Rodzinę. Ta właśnie praca stała się równocześnie dla niego źródłem uświęcenia. Był mistykiem nie przez kontemplację, przez uczynki pokutne czy przez dzieła miłosierdzia, ale właśnie przez codzienną pracę. Praca go uświęciła, gdyż wykonywał ją rzetelnie, wypełniał ją cicho i pokornie jako zleconą sobie od Boga misję na ziemi. Spełniał ją zapatrzony w Jezusa i Maryję. Dla nich żył, dla nich się trudził, dla nich był gotów do najwyższych ofiar. Taki powinien być styl pracy każdego chrześcijańskiego pracownika. Praca ma go uświęcać, ma być źródłem gromadzenia zasług dla nieba, podobnie jak to było w życiu św. Józefa.”

Za —> brewiarz.pl: Święty Józef, Rzemieślnik


“… W 1892 r. papież Leon XIII ogłosił św. Józefa patronem robotników i ojców rodzin. W związku bowiem z rozwojem przemysłu, problemy świata robotników, znajdujących zatrudnienie w rozwijających się przemysłowych miastach, stały się problemami numer 1 także dla Kościoła. Wyzysk klasy robotniczej, brak troski o warunki bytowania rodzin tzw. proletariatu spowodowały ostre nurty sprzeciwu, które socjaliści-marksiści coraz częściej wykorzystywali do organizowania demonstracji i strajków. Już w 1848 r. ukazał się Manifest komunistyczny. Jego owocem było przejęcie rządów w wielu krajach przez partie socjalistyczne, które rzuciły świat robotniczy w Rosji w bezsensowną rewolucję 1917 r.

Papież Leon XIII wprawdzie wydał encyklikę Rerum novarum, poświęconą kwestii robotniczej, ale mimo cennych wskazówek i postulatów w niej zawartych – chrześcijańska społeczność europejska i amerykańska okazała zadziwiającą bezradność w podjęciu wezwań, jakie zrodziły procesy urbanizacji i uprzemysłowienia.

Papież Benedykt XV w 1920 r. ukazał św. Józefa jako model dla wszystkich chrześcijan. Pius XII w 1947 r. oddał pod jego opiekę włoską Akcję Katolicką, a w 1956 r. ustanowił dzień 1 maja świętem św. Józefa Robotnika. Jan XXIII w 1961 r. powierzył jego wstawiennictwu prace Soboru Watykańskiego II i polecił wspominać jego imię w kanonie Mszy św…”

Czytaj całość —> niedziela.pl: Karol Kwiatkowski, Św. Józef – Rzemieślnik


“… Jan Paweł II wielokrotnie przywoływał św. Józefa w tym kontekście, mówiąc o znaczeniu pracy w życiu człowieka. „W pewnym sensie można powiedzieć, że poprzez pracę człowiek staje się bardziej człowiekiem. Dlatego pracowitość jest cnotą. Aby jednak pracowitość pozwoliła człowiekowi rzeczywiście stawać się bardziej człowiekiem, winna być ona zawsze wpisana w społeczny wymiar pracy. Jedynie pod tym warunkiem zachowana zostaje niezbywalna godność osoby, a także społeczna wartość ludzkiej działalności” – podkreślał podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra 1 maja 2002 r. Ponadto w 1989 r. wydał adhortację apostolską „Redemptoris Custos”, poświęconą znaczeniu tego świętego.

Obecny papież Franciszek, w liście apostolskim „Patris Cordi” ogłaszającym Rok Świętego Józefa (od 8 grudnia 2020 r. do 8 grudnia 2021 r.), przypomniał, że „jednym z aspektów, który charakteryzuje św. Józefa, jest jego związek z pracą. Święty Józef był cieślą, który uczciwie pracował, aby zapewnić utrzymanie swojej rodzinie. Od niego Jezus nauczył się wartości, godności i radości tego, co znaczy móc spożywać chleb, który jest owocem własnej pracy”

Czytaj całość —> Katolicka Agencja Informacyjna / ekai.pl: Liturgiczne wspomnienie św. Józefa Robotnika


Aleteia Polska: Dlaczego 1 maja wspominamy św. Józefa, rzemieślnika?

Wideo —> Aleteia PL – Duchowość i lifestyle: Dlaczego 1 maja wspominamy św. Józefa, rzemieślnika?


Św. Jan XIII o kulcie św. Józefa:

(fragment Listu apostolskiego o odnowieniu nabożeństwa do niebiańskiego Patrona Kościoła, św. Józefa)

“… W te same ślady zalecanego i gorącego nabożeństwa do świętego, Patriarchy wstępowali dwaj ostatni papieże. Pius XI i Pius XII – obydwaj zawsze drogiej i czcigodnej pamięci – dając przykład żywej i budującej gorliwości w przypominaniu, nawoływaniu oraz wysławianiu.

Co najmniej cztery razy w uroczystych przemówieniach o treści związanej z uczczeniem nowych Świętych, a także często w dniu dorocznego święta 19 marca – tak było w roku 1928, potem w roku 1935, wreszcie w roku 1937 – Pius XI korzystał ze sposobności, by okazać światu różne wspaniałe rysy zdobiące duchowe oblicze Opiekuna Jezusowego, Oblubieńca najczystszego Maryi, pobożnego i skromnego robotnika z Nazaretu i Patrona Kościoła Powszechnego, będącego potężna tarczą obronną przeciw zasadzkom grzeszników, zmierzającym do rozkładu narodów chrześcijańskich. (Discorsi di Pio XI, S. E. I. vol. I, 1922 – 1928, str. 779 – 780).

Również Pius XII przejął od swego poprzednika nutę dominującą w tym samym .tonie, dając temu wyraz w licznych przemówieniach zawsze tak pięknych, serdecznych i trafnych. Tak dnia 10 kwietnia 1940 (Discorsi e Radiomessaggi di S. S. Pio XII, vol. II, str. 65 – 69) zachęcił młode małżeństwa, by oddały się pod bezpieczną i słodką opiekę Oblubieńca Maryi. W roku 1945 (tamże, vol. VII, str. 5 – 10) wzywał by czcić św. Józefa jako znakomity wzór i jako niezwyciężonego obrońcę. W dziesięć lat później, w roku 1955 (tamże, vol. XVII, str. 71 – 76), zapowiadał ustanowienie dorocznego święta św. Józefa Rzemieślnika. Istotnie święto to niedawno temu wprowadzone i wyznaczone na dzień 1 maja, zastąpiło święto dotychczas obchodzone we środę drugiego tygodnia po Wielkanocy, podczas gdy tradycyjne święto 19 marca będzie odtąd datą uroczystą i ostateczną Opieki św. Józefa nad Kościołem Powszechnym.

Ten sam Ojciec św. Pius XII raczył ozdobić postać św. Józefa niby wieńcem, gorącą modlitwą przedłożoną pobożności kapłanów oraz wiernych całego świata, a obdarzoną znacznymi odpustami. Jest to modlitwa o charakterze wybitnie zawodowym i społecznym, która nadaje się dla każdego, kto podlega prawu pracy, będącemu dla wszystkich “prawem zaszczytnym, prawem życia spokojnego i świętego, zadatkiem nieśmiertelnego szczęścia”. Między innymi mówi się tam: “Bądź z nami, o święty Józefie, w chwilach pomyślności, gdy wszystko nas zachęca do uczciwego korzystania z owoców naszego trudu. Bądź z nami jednak i wspieraj nas przede wszystkim w godzinach smutku, kiedy wydaje się, iż niebo chce zamknąć się przed nami i gdy nawet narzędzia naszej pracy wysuwają się nam z rak”, (tamże, vol. XX, str. 235) …”

Czytaj całość —> opoka.org.pl: Jan XIII, List apostolski o odnowieniu nabożeństwa do niebiańskiego Patrona Kościoła, św. Józefa, 19.03.1961


Benedykt XVI:

(fragment homilii wygłoszonej w uroczystość św. Józefa Oblubieńca NMP, 19 marca 2006 roku)

” … Biblia w wielu miejscach ukazuje, że praca należy do pierwotnej kondycji człowieka. Kiedy Stwórca ukształtował człowieka na swój obraz i podobieństwo, nakazał mu uprawiać ziemię (por. Rdz 2, 5-6). To na skutek grzechu pierwszych rodziców praca stała się trudem i uciążliwością (por. Rdz 3, 6-8), ale w Bożym planie zachowuje ona niezmiennie swą wartość. Sam Syn Boży, stawszy się we wszystkim do nas podobny, przez wiele lat oddawał się pracy rzemieślniczej, tak że znany był jako «syn cieśli» (por. Mt 13, 55). Kościół zawsze, a szczególnie w ubiegłym stuleciu, okazywał zainteresowanie i troskę tej dziedzinie życia społecznego, o czym świadczą liczne wypowiedzi Magisterium na tematy społeczne oraz działalność wielu stowarzyszeń o inspiracji chrześcijańskiej…

(…) Praca musi służyć prawdziwemu dobru ludzkości, «pozwalając człowiekowi, jako jednostce i jako członkowi społeczności, na rozwijanie i wypełnianie jego integralnego powołania» (por. Gaudium et spes, 35). Aby tak było, nie wystarczy jedynie — wszak konieczne — przygotowanie techniczne i zawodowe, ani też stworzenie sprawiedliwego i uwzględniającego dobro wszystkich porządku społecznego. Potrzeba życia duchowego, które pomaga wiernym uświęcać się przez własną pracę, na wzór św. Józefa, który każdego dnia musiał troszczyć się o potrzeby Świętej Rodziny, zaspokajając je dzięki pracy swych rąk. Z tego względu został uznany przez Kościół za patrona robotników. Jego świadectwo pokazuje, że człowiek jest podmiotem i wykonawcą pracy…”

Czytaj całość —> opoka.oeg.pl: Benedykt XVI: Praca a duchowość człowieka, Homilia w uroczystość św. Józefa Oblubieńca NMP, 19.03.2006

Źródło: L’Osservatore Romano 6-7/2006


Modlitwa do św. Józefa robotnika papieża Jana XXIII

Święty Józefie, opiekunie Dzieciątka Jezus, przeczysty oblubieńcze Maryi, który wypełniając wiernie swoje obowiązki, pracą rąk zarabiałeś na utrzymanie Świętej Rodziny Nazaretańskiej, weź nas w swoją opiekę, kiedy z ufnością do Ciebie się zwracamy.

Ty znasz nasze potrzeby, troski, nadzieje. Ty również przeżywałeś chwile próby, doświadczenia i niepokoju. Do Ciebie się uciekamy ufni, że w Tobie znajdziemy opiekuna.

Wśród rozlicznych zajęć codziennego życia, Twoja dusza znajdowała pokój i ukojenie w głębokim zjednoczeniu z Jezusem i Jego Matką, Twojej pieczy powierzonym. Dopomóż i nam zrozumieć, że w naszych potrzebach nie jesteśmy opuszczeni, byśmy w naszej pracy spotykali też Jezusa i przy Nim trwali, podobnie jak Ty to czyniłeś.

Uproś nam tę łaskę, by w naszych rodzinach, w zakładach i miejscach pracy, wszędzie gdzie chrześcijanin pracuje, wszystko było nacechowane miłością i sprawiedliwością. Niech każdy usiłuje czynić wszystko dobrze, by kiedyś otrzymał bogactwo darów nieba.

Tekst za —> jozef-kielce.pl: Modlitwy