Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

4 października – Wspomnienie św. Franciszka ...

4 października – Wspomnienie św. Franciszka z Asyżu

W dniu 4 października Kościół powszechny obchodzi liturgiczne wspomnienie św. Franciszka z Asyżu.

Jan Bernardone urodził się w Asyżu w roku 1182. Po lekkomyślnie spędzonej młodości nawrócił się, i wyrzekłszy się dóbr doczesnych, postanowił żyć w ubóstwie, aby naśladować Chrystusa. Założył Zakon Braci Mniejszych i sióstr klarysek, a także trzeci zakon przeznaczony dla ludzi świeckich. Pod koniec życia otrzymał stygmaty ran Chrystusa. Zmarł 3 października 1226 roku.

Zobacz więcej o św. Franciszku z Asyżu —> na brewiarz.pl i na wiara.pl

Wideo —> Misericordia TV: Skarby Kościoła 4 października | Św. Franciszek z Asyżu

Zobacz też —> Czytania liturgii Mszy św. z dnia 4 października 2023 roku


Ks. Tomasz Jaklewicz:

“W życiu Franciszka mieszały się przeciwieństwa: radykalizm i łagodność; poezja i proza życia; głęboka radość i równie głębokie cierpienie; miłość do świata i jego odrzucenie; fascynacja Bożym Narodzeniem i stygmaty Ukrzyżowanego, posłuszeństwo Kościołowi i jego krytyka. Jego świętość jest na wskroś ewangeliczna, mieni się wieloma barwami.

I pewnie dlatego każda epoka wydobywa z jego życia coś innego. W ubiegłym stuleciu ogłoszono Franciszka patronem ekologów ze względu na jego miłość do stworzenia. Czy dwudziesty pierwszy wiek odnajdzie również coś dla siebie?

Moja sugestia poszłaby takim tropem. Franciszek zbuntował się przeciwko rodzicom. Nie dlatego, że byli kupcami, że byli bogaci. To był bunt przeciwko ich kupieckiej mentalności, która sprowadza wszystko i wszystkich (nawet własne dzieci!) do kategorii zysku i strat. Nie szukał ubóstwa. Szukał bogactwa, którego nie można kupić za pieniądze. Odkrył, że prawda jest znacznie bardziej obecna na dole niż w górze, w braku niż w pełni. Zrobił karierę, idąc konsekwentnie drogą w dół. Tam, na dnie, odnalazł siebie i Boga. Takich karier trzeba nam dzisiaj bardzo a bardzo.”

Czytaj całość —> wiara.pl: Ks. Tomasz Jaklewicz: Kariera w dół – św. Franciszek z Asyżu

Zobacz też —> 3 października – Transitus św. Franciszka z Asyżu

Papież Benedykt XVI o św. Franciszku z Asyżu:

(fragment katechezy środowej z dnia 27 stycznia 2010 roku)

” … Mówiono, że Franciszek był alter Christus, prawdziwą, żywą ikoną Chrystusa. Nazywano go także «bratem Jezusa». Był to rzeczywiście jego ideał: być jak Jezus, kontemplować Chrystusa z Ewangelii, żarliwie Go kochać, naśladować Jego cnoty. Przypisywał on podstawową wartość zwłaszcza wewnętrznemu i zewnętrznemu ubóstwu i uczył go również swoich duchowych synów. Pierwsze błogosławieństwo z Kazania na Górze — «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie» (Mt 5, 3) — w świetlany sposób urzeczywistniło się w życiu i w słowach św. Franciszka. Drodzy przyjaciele, święci doprawdy najlepiej odczytują Biblię; Słowo Boże, które wcielają w czyn we własnym życiu, staje się wyjątkowo pociągające i rzeczywiście do nas przemawia. Świadectwo Franciszka, który pokochał ubóstwo, by iść w ślady Chrystusa, będąc całkowicie Mu oddany i wolny, również dla nas jest ciągłym wezwaniem do pogłębiania wewnętrznego ubóstwa, potrzebnego, by wzrastać w ufności Bogu, żyjąc w sposób wstrzemięźliwy i w oderwaniu od dóbr materialnych.

We Franciszku miłość do Chrystusa wyraziła się w sposób szczególny w adoracji Najświętszego Sakramentu w Eucharystii. W Źródłach franciszkańskich czytamy takie wzruszające słowa: «Niech się trwoży cała ludzkość, niech drży cały wszechświat, a niebo niech się raduje, kiedy na ołtarzu w rękach kapłana jest Chrystus, Syn Boga żywego. Jakaż to łaska niezwykła! Jakaż wzniosłość pokorna: Pan wszechświata, Bóg i Syn Boży, tak się uniża, że dla naszego zbawienia kryje się pod skromną postacią chleba» (Francesco di Assisi, Scritti, Editrici Francescane, Padova 2002, 401).

(…) Drodzy przyjaciele, Franciszek był wielkim świętym i wesołym człowiekiem. Jego prostota, pokora, wiara, miłość do Chrystusa, dobroć w stosunku do każdego mężczyzny i kobiety powodowały, że w każdej sytuacji był radosny. Świętość i radość pozostają bowiem w wewnętrznym i nierozerwalnym związku. Pewien francuski pisarz powiedział, że na świecie tylko ten jest smutny, kto nie jest święty, czyli nie przebywa blisko Boga. Patrząc na świadectwo św. Franciszka, rozumiemy, że sekret prawdziwego szczęścia polega właśnie na tym, by stawać się świętymi, bliskimi Bogu!…”

Czytaj całość —> opoka.org.pl: Benedykt XVI, Św. Franciszek, Audiencja generalna 27 stycznia 2010

Copyright © by L’Osservatore Romano (3-4/2010) and Polish Bishops Conference

Zobacz też —> opoka.org.pl: Benedykt XVI: Franciszkanie i dominikanie — główne zakony żebrzące XIII w.


“O św. Franciszku nieco poważniej” – Kim był? Bo literacki romantyzm i infantylizm związany z ptaszkami był chyba jednak daleko o realiów jego życia… Ojciec Franciszek Chodkowski i ojciec Leonard Bielecki, franciszkanie, o realnym świętym Franciszku z Asyżu…

Wideo —> bEZ sLOGANU2: bEZ sLOGANU2 (353) O św. Franciszku nieco poważniej


“Pieśń słoneczną” zwaną także “Pochwałą stworzeń”, św. Franciszek z Asyżu napisał w języku starowłoskim w San Damiano na dwa lata przed śmiercią.

Pieśń słoneczna – Cantico delle Creature

Najwyższy, wszechmogący, dobry Panie,
Twoja jest sława, chwała i cześć,
i wszelkie błogosławieństwo.
Tobie jednemu, Najwyższy, one przystoją
i żaden człowiek nie jest godny wymówić Twego Imienia

Pochwalony bądź, Panie mój,
ze wszystkimi Twymi stworzeniami,
szczególnie z panem bratem słońcem,
przez które staje się dzień i nas przez nie oświecasz.
I ono jest piękne i świecące wielkim blaskiem:
Twoim, Najwyższy jest wyobrażeniem.

Pochwalony bądź, Panie mój,
przez brata księżyc i gwiazdy,
ukształtowałeś je na niebie jasne i cenne, i piękne.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata wiatr i przez powietrze,
i chmury, i pogodę, i każdy czas,
przez które Twoim stworzeniom dajesz utrzymanie.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę wodę,
która jest bardzo pożyteczna i pokorna, i cenna, i czysta.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez brata ogień,
którym rozświetlasz noc: i jest on piękny, i radosny, i krzepki, i mocny.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę naszą matkę ziemię,
która nas żywi i chowa,
wydaje różne owoce z barwnymi kwiatami i trawami.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez tych,
którzy przebaczają dla Twej miłości i znoszą słabości i prześladowania.
Błogosławieni ci, którzy je zniosą w pokoju,
ponieważ przez Ciebie, Najwyższy, będą uwieńczeni.

Pochwalony bądź, Panie mój, przez naszą siostrę śmierć cielesną,
której żaden człowiek żywy uniknąć nie może.
Biada tym, którzy umierają w grzechach śmiertelnych;
Błogosławieni ci, których [śmierć] zastanie w Twej najświętszej woli,
albowiem śmierć druga nie wyrządzi im krzywdy.
Chwalcie i błogosławcie mojego Pana,
i dziękujcie Mu, i służcie z wielką pokorą.

Za —> swietostworzenia.pl: Pieśń słoneczna Św. Franciszka


– Dla nas, którzy zawsze byliśmy i jesteśmy tutaj mniejszością, jest rzeczą fundamentalną, by tworzyć klimat dialogu, otwartości i spotkania – powiedział kustosz Ziemi Świętej o. Francesco Patton o obecności franciszkanów w tym miejscu. 1 października 2019 r. w Jerozolimie miało miejsce rozpoczęcie obchodów 800-lecia spotkania św. Franciszka z Asyżu z sułtanem Egiptu Malikiem al-Kamilem.

Czytaj więcej —> vaticannews.va: O. Patton: św. Franciszek człowiekiem spotkania i dialogu


W kościołach i klasztorach franciszkańskich 2 sierpnia obchodzone jest patronalne święto Matki Bożej Anielskiej z Porcjunkuli. Tego dnia w kościołach franciszkańskich i parafialnych można uzyskać odpust zupełny Porcjunkuli. Za zgodą biskupa diecezjalnego odpust ten może być przeniesiony na niedzielę przypadającą przed lub po 2 sierpnia.

Odpust zupełny Porcjunkuli wiąże się z podaniem, według którego Matka Boża, ukazując się św. Franciszkowi w otoczeniu aniołów, miała powiedzieć, że w zamian za jego gorliwość w staraniach o zbawienie dusz, może on poprosić o łaskę, jaką zechce…

Zobacz więcej —> Odpust Porcjunkuli – 2 sierpnia – Matki Bożej Anielskiej z Porcjunkuli