Słowo na Wielki Post – Sobota 2. tygodnia Wielkiego Postu – Ks. Marek Chrzanowski FDP

Dziś osiemnaste z rozważań ks. Marka Chrzanowskiego FDP do Ewangelii na kolejne dni Wielkiego Postu – Sobota 2. tygodnia Wielkiego Postu, 11 marca 2023 roku.

Zobacz wszystkie —> codzienne rozważania ks. Marka na Wielki Post

Zobacz też:

⇒ Nowenna do św. Józefa – Dzień 2 – 11 marca 2023

⇒ Orędzie papieża Franciszka na Wielki Post 2023 roku

⇒ Psalm 51 – Miserere

⇒ Papież Jan Paweł II – Apostoł Miłosierdzia

Czytanie z Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 15, 1-3. 11-32)

“W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».

Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:

«Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie.

A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.

Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca.

A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”.

Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić.

Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”.

Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”.

Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».”

Cytat za / czytania liturgiczne na dziś —> brewiarz.pl: Sobota, 11 marca 2023

Rozważanie ks. Marka Chrzanowskiego FDP na Sobotę 2. tygodnia Wielkiego Postu

I ja zbliżam się dzisiaj do Ciebie, by słuchać, jak mówisz do mnie w przypowieści o miłosiernym i czekającym Ojcu. Widzę Go, jak wygląda mnie każdego dnia z tęsknotą w oczach; z zatroskaniem, że jeszcze nie wracam; z nadzieją, że jednak nie będę zwlekał i szybko do Niego wrócę.

Dużo jest we mnie z młodszego syna – żyję rozrzutnie, szafując darami Twojej łaski i dobroci, i dopiero gdy widzę, że nic już nie mam, że odczuwam głód Twojej obecności, myślę, by wrócić – z wyznaniem winy na ustach i prośbą o przebaczenie. Wiem, że zgubiłem godność dziecka Bożego, wykrzywiłem Twój obraz w sobie. Wracam do Ciebie, a Ty wyciągasz ramiona i prosisz, bym zaczął kochać od nowa, i szata Twojej łaski przywraca mi utracone piękno.

Lecz odzywa się we mnie i ten zazdrosny starszy syn, który służy Ci, ale sercem daleko jest od Twojej miłości. I ja nie umiem się cieszyć i weselić z powrotu brata, bo nie przyjąłem prawdy, że wszystko, co jest Twoje, należy i do mnie. Ucz mnie, Panie, być blisko miłości Twojej.

Rozważanie pochodzi z książki ks. Marka Chrzanowskiego FDP pt. “Kawa z niebem”

Zobacz relację z prezentacji “Kawy z niebem” —> Ks. Marek Chrzanowski FDP – Kawa z niebem czyli Twoją miłością oddycham…

Zobacz też:

⇒ Ks. Marek Chrzanowski FDP na Misericors.org

⇒ Strona internetowa ks. Marka

⇒ Profil ks. Marka na Facebooku

Dołącz do Get Mercy – publikuj swoje uczynki miłosierdzia, inspiruj innych!