Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

15 września – Wspomnienie Najświętszej Maryi...

15 września – Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Bolesnej

W dniu 15 września Kościół katolicki obchodzi liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Bolesnej – dzień po święcie Podwyższenia Krzyża Świętego.

Na podstawie ewangelicznych tekstów Kościół od wieków podkreśla rolę Maryi, Matki Jezusa Chrystusa, w zbawczej misji swego Syna.

Maryja trwała w zjednoczeniu ze swoim Synem aż do krzyża, pod którym stanęła zgodnie z Bożym zamiarem. Głęboko współcierpiała ze swoim Synem i złączyła się macierzyńskim sercem z Jego Ofiarą. Najświętsza Dziewica, ofiarując Jezusa w świątyni i współcierpiąc ze swoim Synem umierającym na krzyżu, w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i żarliwą miłość, aby odnowić nadprzyrodzone życie dusz ludzkich. Dlatego stała się naszą Matką w porządku łaski (por. KK).*

Wideo↑ —> Biuro Prasowe Jasnej Góry: Bp Grzegorz Ryś: Koronowana Służebnica (cz. 6) – Matka Bolesna – Homilia

Zobacz też —> 14 września – Święto Podwyższenia Krzyża Świętego


Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 19, 25-27)

“Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.”

Zobacz —> Czytania liturgii Mszy św. z dnia 15 września 2023


Kościół obchodził dawniej dwa święta dla uczczenia cierpień Maryi:

–  święto Matki Bożej Bolesnej, które wprowadzono najpierw w Niemczech w roku 1423 w diecezji kolońskiej i nazywano je “Współcierpienie Maryi dla zadośćuczynienia za gwałty, jakich dokonywali na kościołach katolickich husyci”. Początkowo obchodzono je w piątek po trzeciej niedzieli wielkanocnej. W roku 1727 papież Benedykt XIII rozszerzył je na cały Kościół i przeniósł na piątek przed Niedzielą Palmową.

– 15 września święto Siedmiu Boleści Maryi, związane z ewangelicznymi scenami z życia Maryi, czciło Ją jako Matkę Bożą Bolesną i Królową Męczenników, nie tyle w aspekcie chrystologicznym, co historycznym, przypominając ważniejsze etapy i sceny dramatu Maryi i Jej cierpień. Święto to jako pierwsi zaczęli wprowadzać serwici. Od roku 1667 zaczęło się ono rozszerzać na niektóre diecezje. Papież Pius VII, wkrótce po odzyskaniu wolności (uwięziony przez Napoleona w latach 1809-1814) polecił obchodzić w Kościele powszechnym (1814) zaś Pius X ustalił jego datę na 15 września.

Oba święta były paralelne do świąt Męki Pańskiej, będąc w pewnym stopniu ich odpowiednikiem. Pierwsze łączyło się bezpośrednio z Wielkim Tygodniem, drugie zaś z uroczystością Podwyższenia Krzyża świętego. Ostatnia zmiana kalendarza kościelnego zniosła pierwsze święto, obchodzone przed Niedzielą Palmową.

Przez wieki Kościół w Polsce niezależnie od papieskich decyzji poświęcał wiele miejsca kultowi Matki Bożej Bolesnej, czego świadectwem są urządzane na wzór kalwarii kapliczki. Już stary mszał krakowski z 1484 r. zawiera Mszę De tribulatione Beatae Virginis oraz drugą: De quinque doloribus B. M. Virginis. Również mszały wrocławski z 1512 roku i poznański z 1555 zawierają te Msze.

Maryja cierpiała jako Matka Zbawiciela. Była nie tylko biernym świadkiem cierpień Syna Bożego, ale miała w nich udział. Jak każda matka – przeżywała cierpienie swego dziecka.

Ikonografia chrześcijańska często przedstawia Matkę Bożą Bolesną:

– pod krzyżem Kalwarii,

– z Jezusem złożonym po śmierci na Jej kolanach (Pieta),

– z mieczem, który przebija Jej Niepokalane Serce (czasem pojawia się siedem mieczy).

W Wielkim Poście w naszych kościołach śpiewamy średniowieczny hymn „Stabat Mater” – „Stała Matka Boleściwa”. Przepięknie oddaje Jej cierpienie polskie nabożeństwo „Gorzkie żale”.

Wspominając Maryję Bolesną wzywamy Ją jako szczególną pomoc w cierpieniach i pragnieniu otrzymania nagrody wiecznej w niebie.

Od XIV w. często pojawiał się motyw siedmiu boleści Maryi.

Są nimi:

1. Proroctwo Symeona (Łk 2, 34-35)
2. Ucieczka do Egiptu (Mt 2, 13-14)
3. Zgubienie Jezusa (Łk 2, 43-45)
4. Spotkanie z Jezusem na Drodze Krzyżowej (Ewangelie o nim nie wspominają)
5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa (Mt 27, 32-50; Mk 15, 20b-37; Łk 23, 26-46; J 19, 17-30)
6. Zdjęcie Jezusa z krzyża (Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)
7. Złożenie Jezusa do grobu (Mt 27, 57-61; Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)

Współczesne objawienia maryjne z Kibeho (Rwanda-Afryka) z lat osiemdziesiątych XX wieku (nazywane „afrykańskim Lourdes”) przekazują nam następujące przesłanie: „Jeśli będziesz odmawiał Różaniec Siedmiu Boleści i przenikał jego tajemnice, znajdziesz potrzebną siłę do nawrócenia z grzechów i przemienisz swoje serce. Rozważaj Moje siedem boleści, aby dokonało się twoje nawrócenie”.

Za: Stanisław Rospond CM, Wprowadzenie [do:] Koronka do siedmiu boleści Matki Bożej, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy oraz brewiarz.pl: Najświętsza Maryja Panna Bolesna

Zobacz też —> Modlitwy do Matki Bożej Bolesnej


Litania do Matki Bożej Bolesnej