W dniu 15 września Kościół katolicki obchodzi liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Bolesnej – dzień po święcie Podwyższenia Krzyża Świętego.
Na podstawie ewangelicznych tekstów Kościół od wieków podkreśla rolę Maryi, Matki Jezusa Chrystusa, w zbawczej misji swego Syna.
Maryja trwała w zjednoczeniu ze swoim Synem aż do krzyża, pod którym stanęła zgodnie z Bożym zamiarem. Głęboko współcierpiała ze swoim Synem i złączyła się macierzyńskim sercem z Jego Ofiarą. Najświętsza Dziewica, ofiarując Jezusa w świątyni i współcierpiąc ze swoim Synem umierającym na krzyżu, w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i żarliwą miłość, aby odnowić nadprzyrodzone życie dusz ludzkich. Dlatego stała się naszą Matką w porządku łaski (por. KK).*
Wideo↑ —> Biuro Prasowe Jasnej Góry: Bp Grzegorz Ryś: Koronowana Służebnica (cz. 6) – Matka Bolesna – Homilia
#GodzinaMiłosierdzia Jezu, ufam Tobie!🔔 DZIENNICZEK #Faustynahttps://t.co/Ej25ChEPLO #miłosierdzie #Dzienniczek #Koronka #MatkaBolesna pic.twitter.com/OG3ZOvpcYl
— Misericors_PL (@Misericors_PL) September 15, 2018
Zobacz też —> 14 września – Święto Podwyższenia Krzyża Świętego
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 19, 25-27)
“Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.”
Zobacz —> Czytania liturgii Mszy św. z dnia 15 września 2023
"A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu" (Łk 2, 35). Dzisiaj wspomnienie NMP Bolesnej. pic.twitter.com/x4vUWd9Vkf
— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) September 15, 2018
Kościół obchodził dawniej dwa święta dla uczczenia cierpień Maryi:
– święto Matki Bożej Bolesnej, które wprowadzono najpierw w Niemczech w roku 1423 w diecezji kolońskiej i nazywano je “Współcierpienie Maryi dla zadośćuczynienia za gwałty, jakich dokonywali na kościołach katolickich husyci”. Początkowo obchodzono je w piątek po trzeciej niedzieli wielkanocnej. W roku 1727 papież Benedykt XIII rozszerzył je na cały Kościół i przeniósł na piątek przed Niedzielą Palmową.
– 15 września święto Siedmiu Boleści Maryi, związane z ewangelicznymi scenami z życia Maryi, czciło Ją jako Matkę Bożą Bolesną i Królową Męczenników, nie tyle w aspekcie chrystologicznym, co historycznym, przypominając ważniejsze etapy i sceny dramatu Maryi i Jej cierpień. Święto to jako pierwsi zaczęli wprowadzać serwici. Od roku 1667 zaczęło się ono rozszerzać na niektóre diecezje. Papież Pius VII, wkrótce po odzyskaniu wolności (uwięziony przez Napoleona w latach 1809-1814) polecił obchodzić w Kościele powszechnym (1814) zaś Pius X ustalił jego datę na 15 września.
Oba święta były paralelne do świąt Męki Pańskiej, będąc w pewnym stopniu ich odpowiednikiem. Pierwsze łączyło się bezpośrednio z Wielkim Tygodniem, drugie zaś z uroczystością Podwyższenia Krzyża świętego. Ostatnia zmiana kalendarza kościelnego zniosła pierwsze święto, obchodzone przed Niedzielą Palmową.
Przez wieki Kościół w Polsce niezależnie od papieskich decyzji poświęcał wiele miejsca kultowi Matki Bożej Bolesnej, czego świadectwem są urządzane na wzór kalwarii kapliczki. Już stary mszał krakowski z 1484 r. zawiera Mszę De tribulatione Beatae Virginis oraz drugą: De quinque doloribus B. M. Virginis. Również mszały wrocławski z 1512 roku i poznański z 1555 zawierają te Msze.
Maryja cierpiała jako Matka Zbawiciela. Była nie tylko biernym świadkiem cierpień Syna Bożego, ale miała w nich udział. Jak każda matka – przeżywała cierpienie swego dziecka.
Ikonografia chrześcijańska często przedstawia Matkę Bożą Bolesną:
– pod krzyżem Kalwarii,
– z Jezusem złożonym po śmierci na Jej kolanach (Pieta),
– z mieczem, który przebija Jej Niepokalane Serce (czasem pojawia się siedem mieczy).
W Wielkim Poście w naszych kościołach śpiewamy średniowieczny hymn „Stabat Mater” – „Stała Matka Boleściwa”. Przepięknie oddaje Jej cierpienie polskie nabożeństwo „Gorzkie żale”.
Wspominając Maryję Bolesną wzywamy Ją jako szczególną pomoc w cierpieniach i pragnieniu otrzymania nagrody wiecznej w niebie.
Od XIV w. często pojawiał się motyw siedmiu boleści Maryi.
Są nimi:
1. Proroctwo Symeona (Łk 2, 34-35)
2. Ucieczka do Egiptu (Mt 2, 13-14)
3. Zgubienie Jezusa (Łk 2, 43-45)
4. Spotkanie z Jezusem na Drodze Krzyżowej (Ewangelie o nim nie wspominają)
5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa (Mt 27, 32-50; Mk 15, 20b-37; Łk 23, 26-46; J 19, 17-30)
6. Zdjęcie Jezusa z krzyża (Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)
7. Złożenie Jezusa do grobu (Mt 27, 57-61; Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)
Współczesne objawienia maryjne z Kibeho (Rwanda-Afryka) z lat osiemdziesiątych XX wieku (nazywane „afrykańskim Lourdes”) przekazują nam następujące przesłanie: „Jeśli będziesz odmawiał Różaniec Siedmiu Boleści i przenikał jego tajemnice, znajdziesz potrzebną siłę do nawrócenia z grzechów i przemienisz swoje serce. Rozważaj Moje siedem boleści, aby dokonało się twoje nawrócenie”.
Za: Stanisław Rospond CM, Wprowadzenie [do:] Koronka do siedmiu boleści Matki Bożej, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy oraz brewiarz.pl: Najświętsza Maryja Panna Bolesna
Zobacz też —> Modlitwy do Matki Bożej Bolesnej