Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

Św. Alojzy Orione – Święty “z margines...

Św. Alojzy Orione – Święty “z marginesu”, który kochał Polskę

Święty Alojzy Orione (1872 – 1940), którego wspomnienie liturgiczne przypada w dniu 12 marca, to włoski kapłan, człowiek całkowicie oddany sprawie Chrystusa i Jego Królestwa. Powtarzał, że tylko miłość zbawi świat, a doskonała radość pochodzi jedynie z doskonałego poświęcenia siebie Bogu i ludziom.

Św. Alojzy Orione nigdy nie był w Polsce, ale Polskę szczególnie ukochał i czuł z nią nadzwyczajną więź. Kochał Polaków za wierność Bogu, za umiłowanie wolności, za szczególną pobożność maryjną. W czasie ataku na Polskę w 1939 r. rozłożył polską flagę na ołtarzu w sanktuarium Matki Bożej Czuwającej w Tortonie, ucałował ją i zachęcał swoich współbraci do podobnego gestu. Następnie umieścił flagę w swoim pokoju, gdzie znajduje się ona do dnia dzisiejszego… Zapewne nie przypuszczał, że syn ukochanego przez niego narodu, kiedyś jako papież, wyniesie go do chwały ołtarzy.

Czytaj całość / wideo —> orione.pl (2015): 12 marca – narodziny dla nieba św. Alojzego Orione

Zobacz więcej o św. Alojzym Orione —> na orione.pl oraz na brewiarz.pl

Zobacz też —> Serwis orionisty ks. Marka Chrzanowskiego na Misericors

Alojzy Orione urodził się w Pontecurone  w Piemoncie 23 czerwca 1872 r. jako jeden z czterech synów Karoliny i Wiktoryna Orione. Wielki wpływ na wychowanie chłopca wywarła matka Karolina – kobieta pracowita i pobożna. Poniekąd zastępowała Alojzemu oraz jego braciom ojca Wiktora, który całymi miesiącami przebywał poza domem, pracując jako brukarz. Jako kilkunastoletnie dziecko Alojzy wraz ze swoim ojcem brukował ulice. Z tego okresu, na całe życie, pozostał mu szacunek dla chleba i ciężkiej ludzkiej pracy. W wieku 13 lat wstąpił do klasztoru franciszkańskiego w Vogherze koło Pawii, ale wkrótce zachorował i po roku musiał go opuścić. W latach 1886-1889 był uczniem św. Jana Bosko w oratorium w Valdocco w Turynie.

16 października 1889 r. wstąpił do seminarium diecezjalnego w Tortonie. Już jako kleryk poświęcał się służbie bliźnim w Stowarzyszeniu Wzajemnej Pomocy św. Marcjana oraz w Towarzystwie św. Wincentego. 3 lipca 1892 r. otworzył w Tortonie pierwsze oratorium dla chłopców. W następnym roku, mając 21 lat, otworzył kolegium w dzielnicy San Bernardino.

13 kwietnia 1895 r. został wyświęcony na kapłana. W ciągu kilku lat otworzył ośrodki wychowawcze w Mornico Losana koło Pawii, w Noto na Sycylii, w San Remo i w Rzymie. Wyróżniał się wielką miłością do Kościoła i następcy Piotra oraz troską o zbawienie dusz. Interesował się żywo problemami swoich czasów, dotyczącymi: wolności i jedności Kościoła, rozwoju idei modernistycznych i socjalistycznych, potrzeby ewangelizacji środowisk robotniczych.

Wokół młodego kapłana zaczęli gromadzić się klerycy i księża, którzy pragnęli żyć jego ideałami. Tak powstało Małe Dzieło Boskiej Opatrzności. Swoim współbraciom ks. Orione dawał jasny przekaz: „cierpieć, milczeć, modlić się i kochać”. W 1899 r. ks. Orione założył zgromadzenie Pustelników Boskiej Opatrzności, którzy zgodnie z benedyktyńską zasadą ora et labora pracowali w koloniach rolniczych i oddawali się ewangelizacji wsi. Bp Igino Bandi, ordynariusz tortoński, dekretem z 21 marca 1903 r. zatwierdził kanonicznie Zgromadzenie Synów Boskiej Opatrzności (kapłanów, braci zakonnych i pustelników), którego celem było «zbliżać do Kościoła poprzez dzieła miłosierdzia maluczkich, ubogich»…

Z wielkim poświęceniem niósł pomoc ofiarom trzęsienia ziemi w Reggio Calabria i w Mesynie (1908 r.) oraz w Abruzji (1915 r.). Na prośbę papieża Piusa X pełnił obowiązki wikariusza generalnego diecezji mesyńskiej przez trzy lata.

29 czerwca 1915 r. założył Zgromadzenie Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia, a potem Sióstr Sakramentek Niewidomych (1927 r.), do których następnie przyłączyły się także Siostry Kontemplatywne od Jezusa Ukrzyżowanego.

Dla wiernych świeckich założył stowarzyszenia Dam Boskiej Opatrzności oraz Byłych Wychowanków i Przyjaciół.

Po I wojnie światowej powstało wiele nowych szkół, kolegiów, kolonii rolniczych, dzieł charytatywnych i opiekuńczych, takich jak np. Małe Kottolenga, przeznaczone dla najbardziej cierpiących i opuszczonych mieszkańców peryferii wielkich miast.

Począwszy od 1913 r. zgromadzenie obejmowało swą działalnością inne kraje (…) W latach 1921-1922 i 1934-1937 Alojzy Orione odbył dwie podróże misyjne do Ameryki Łacińskiej. Odwiedził Argentynę, Brazylię, Urugwaj i Chile.

Cieszył się zaufaniem papieży oraz najwyższych władz Stolicy Apostolskiej, która powierzała mu wiele delikatnych zadań, dotyczących zarówno wewnętrznych spraw Kościoła, jak relacji ze społecznością świecką. Był wybitnym kaznodzieją, spowiednikiem i niestrudzonym organizatorem pielgrzymek, misji, procesji. Wielkim nabożeństwem otaczał Matkę Bożą, o czym świadczą wybudowane przez niego sanktuaria w Tortonie oraz w Fumo.

Odszedł do Pana 12 marca 1940 r. w San Remo, po ciężkiej chorobie, powtarzając szeptem: «Jezu! Jezu! Idę!»  Jego grób znajduje się w sanktuarium Matki Bożej Czuwającej w Tortonie. 26 października 1980 r. Jan Paweł II włączył go w poczet błogosławionych. Ciało Alojzego Orione nie uległo rozkładowi – w dniu beatyfikacji umieszczono je w przeźroczystym sarkofagu w katedrze tortońskiej. W dniu 16 maja 2004 r. został kanonizowany przez Papieża Polaka.

Jego miłość do Boga, otwarcie wyznawana i heroicznie praktykowane, wyrażała się w całkowitym służeniu i oddawaniu siebie najbardziej opuszczonym i pogardzanym przez społeczeństwo. Programem jego życia było Pawłowe zawołanie: “Odnowić wszystko w Chrystusie”, a dewizą życia wewnętrznego: “Cierpieć, milczeć, modlić się, kochać, być ukrzyżowanym i adorować”.

Zapał apostolski ks. Orione przejawiał się w realizowaniu czterech wielkich miłości: do Jezusa, Maryi, papieża i dusz. Szczególne miejsce w sercu św. Alojzego Orione zajmowała miłość do Polski i Polaków. „Kochajcie bardzo naszych braci Polaków – powtarzał. – Ja pokochałem ich od lat dziecięcych”. W czasie ataku na Polskę w 1939 r. rozłożył polską flagę na ołtarzu w sanktuarium Matki Bożej Czuwającej w Tortonie, ucałował ją i zachęcał swoich współbraci do podobnego gestu. Następnie umieścił flagę w swoim pokoju, gdzie znajduje się ona do dnia dzisiejszego…

W roku 1968, petycję Episkopatu Polski w sprawie beatyfikacji księdza Orione, zawiózł do Rzymu ówczesny kard. Karol Wojtyła…

Na podstawie / zobacz więcej —> orione.pl | L’Osservatore Romano 7-8/2004 / opoka.org.pl: Krótka biografia św. Alojzego Orione (1872-1940) | Orioński Instytut Świecki: Św. Alojzy Orione | niedziela.pl: Ks. Leszek Kromka FDP: Jak ks. Alojzy Orione pojmował świętość?


Papież Jan Paweł II o św. Alojzym Orione:

(fragment homilii podczas kanonizacji Alojzego Orione, Hanibalia di Francii, Józefa Manyaneta, Nimatullaha Hardiniego, Pauli Cerioli i Joanny Molli, w dniu 16 maja 2004

“… «Mężowie, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie» (por. Dz 15, 26). Te słowa z Dziejów Apostolskich można odnieść do św. Alojzego Orione, człowieka całkowicie oddanego sprawie Chrystusa i Jego królestwa. Cierpienia fizyczne i duchowe, zmęczenie, trudności, niezrozumienie i wszelkiego rodzaju przeszkody naznaczyły jego posługę apostolską. «Chrystusa, Kościół, dusze — mawiał — musimy kochać i służyć im na krzyżu, jako ukrzyżowani; inaczej nie kochamy ich i nie służymy im wcale» (Scritti, 68, 81).

Serce tego stratega miłości «nie znało granic, bo rozszerzyła je miłość Chrystusa» (tamże, 102, 32). Gorliwa miłość do Chrystusa była duszą jego odważnego życia, wewnętrzną motywacją bezgranicznego altruizmu, zawsze świeżym źródłem niezłomnej nadziei.

Ten pokorny syn brukarza głosił, że «tylko miłość zbawi świat» (tamże, 62, 13), i wszystkim powtarzał, że «doskonała radość pochodzi jedynie z doskonałego poświęcenia siebie Bogu i ludziom, wszystkim ludziom» (tamże).”

Zobacz pełny tekst homilii —> opoka.org.pl: Św. Jan Paweł II, Świadkowie pokoju Chrystusa wśród ludzi

Za: L’Osservatore Romano 7-8/2004

Ks. Arkadiusz Nocoń:

“… Podziwiając dzieła księdza Orione zastanawiamy się jak to możliwe, by w zasadzie bez żadnych funduszy, założyć dziesiątki domów, szkół, sierocińców, licząc tylko na Opatrzność Bożą. A jednak, bo nigdy w tę Opatrzność nie zwątpił i nigdy na niej się nie zawiódł, sobie nie przypisując niczego: „Wszystko, to dzieło Boga” – powtarzał, denerwując się, gdy chciano w nim widzieć kogoś niezwykłego. Gdy w jednym z domów zakonnych zauważył swój portret, natychmiast go wyrzucił. Innym razem, w czasie choroby, speszył się, gdy do jego pokoju wszedł nagle pielęgniarz. Zdrapywał bowiem zgrubienia na kolanach, rezultat długich modlitw: „Chcę się od tego uwolnić – powiedział – nie trzeba, aby ludzie to widzieli i robili historie”. Gdy stan jego zdrowia pogorszył się i lekarze nakazali mu zmianę klimatu, odparł: „Nie chcę umierać między palmami, ale tutaj między ubogimi, bo oni są Jezusem”. Zmarł nagle, na zawał, z imieniem Jezus na ustach…”

Czytaj całość —> vaticannews.va: Patron Dnia: Święty Alojzy Orione, chciał być „osłem”, został świętym


Modlitwa przez wstawiennictwo św. Alojzego Orione

Przenajświętsza Trójco, Ojcze, Synu i Duchu Święty, uwielbiam Cię i dzięki Ci składam za bezgraniczną miłość, jaką wlałaś w serce świętego Alojzego Orione, dając nam w nim apostoła miłosierdzia, ojca ubogich, dobroczyńcę cierpiących i opuszczonych. Udziel nam łaski, abyśmy mogli naśladować miłość gorącą i ofiarną, jaką on żywił ku Tobie i Najświętszej Dziewicy, ku Kościołowi, Ojcu świętemu i ku wszystkim stroskanym. Za jego zasługami i wstawiennictwem udziel nam tego, o co prosimy, abyśmy mogli doświadczać Twojej Boskiej Opatrzności.

Amen.

Tekst modlitwy za / więcej modlitw—> orione.pl/modlitwy

Posłuchaj

Wideo —> Telewizja Misericordia: Skarby Kościoła 12 marca | św. Alojzy Orione


Misericors znaczy miłosierny! Dołącz ⇒ do zbiórki Razem możemy więcej!