Słowo na dziś – codziennie o Słowie Bożym, Miłosierdziu Bożym i ludzkim, życiu Kościoła i ciekawych tematach wartych uwagi. Dziś 17 marca 2024 r., V Niedziela Wielkiego Postu (Rok B), w którą polecamy: • Ewangelię J 12, 20-33 wraz z krótkim rozważaniem ks. Przemysława Krakowczyka SAC, • komentarz do dzisiejszych czytań ks. Wojciecha Węgrzyniaka, • refleksję wokół dzisiejszej Ewangelii autorstwa ks. Marka Chrzanowskiego FDP, • notkę o przypadającym dziś wspomnieniu św. Patryka, biskupa, oraz • cytat z Dzienniczka św. Siostry Faustyny (nr 1334).
Zobacz też:
⇒ Nowenna do św. Józefa – Dzień 8 – 17 marca 2024
Posłuchaj Ewangelii na 17 marca 2024 roku wraz z komentarzem ks. Przemysława Krakowczyka SAC:
Wideo —> Maskacjusz TV: Dobra Nowina na dziś | 17 marca – V Niedziela Wielkiego Postu (rok B)
Ewangelia według św. Jana (J 12, 20-33)
“Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!»
Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie».
To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.”
Zobacz na brewiarz.pl wszystkie —> Czytania liturgii Mszy św. z dnia 17 marca 2024 roku
Zobacz też w serwisie Mateusz.pl —> Czytania na dziś w wersji tekstowej i audio (Maskacjusz TV) oraz komentarze do czytań
Komentarz do czytań liturgicznych na 17 marca 2024 r. ks. prof. Wojciecha Węgrzyniaka:
Wideo —> Ks. Wojciech Węgrzyniak: DamyzBogiemRadę (5 Niedziela Wielkiego Postu – B)
Dołącz do fundatorów – zapraszamy wraz z Sanktuarium w Łagiewnikach!
Słowo na Wielki Post – Rozważanie ks. Marka Chrzanowskiego FDP do Ewangelii na 5. Niedzielę Wielkiego Postu (Rok B), 17 marca 2024 r.
“Chcę Ciebie ujrzeć i iść z Tobą do Jerozolimy. Iść z Tobą na Golgotę, pod Twój krzyż. Bo Ty już nie pamiętasz moich grzechów; zatopiłeś je w morzu Twojej życiodajnej Krwi. Chcę iść z Tobą do Jerozolimy i uczyć się posłuszeństwa, tak jak Ty uczyłeś się go na krzyżu. Chcę iść z Tobą, bo Ty dałeś mi łaskę zbawienia. Twój krzyż to moja nadzieja. Nadzieja na to, że przyniosę Tobie plon obfity, gdy przy krzyżu właśnie będę obumierał dla siebie, byś Ty mógł żyć we mnie; będę tracił życie, by zachować je na wieczne życie z Tobą. Chcę iść do Jerozolimy, bo przecież jestem Twoim sługą, a ten, kto służy, idzie za Panem.
Wzrok swojego serca kieruję na św. Jana Pawła II, który wyniszczał siebie w służbie Tobie i Kościołowi wspaniałomyślnie i z miłością bez granic. Dziś to on tłumaczy mi znaczenie Twoich słów: „«Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity» (J 12, 24). Słowa Chrystusa, które usłyszeliśmy przed chwilą, wprowadzają nas w samo serce sprawowanej przez nas Tajemnicy. W pewnym sensie zawierają w sobie całe wydarzenie paschalne: kierują naszą uwagę ku śmierci Odkupiciela na krzyżu w Wielki Piątek, a jednocześnie wskazują nam poranek wielkanocny. Do tej Tajemnicy odwołujemy się każdego dnia we Mszy św., kiedy po konsekracji chleba i wina wypowiadamy słowa: «Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale». «Ziarnem pszenicy», które «wpadło w ziemię», jest przede wszystkim Chrystus, który na Kalwarii umarł i został pochowany w ziemi, aby wszystkim dać życie. Ale ta tajemnica śmierci i życia urzeczywistnia się także w doczesnym doświadczeniu uczniów Chrystusa: także oni muszą zostać wrzuceni w ziemię i w niej umrzeć, jest to bowiem warunkiem wszelkiej prawdziwej płodności duchowej” [21].
Muszę więc umrzeć dla siebie, by prawdziwie żyć, dlatego proszę: „Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego. Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego Ducha Swego”. Stwórz we mnie serce, które będzie chciało tracić życie, by zyskiwać je na wieczność.”
Posłuchaj rozważania:
Wideo —> Ks. Marek Chrzanowski FDP: Kawa z niebem – 17 marca 2024 r.
Rozważanie pochodzi z książki ks. Marka Chrzanowskiego FDP pt. “Kawa z niebem”
Wspomnienie św. Patryka, biskupa
W dniu 17 marca przypada liturgiczne wspomnienie św. Patryka, biskupa.
Patryk urodził się około 358 r. w Taberni, położonej w części Brytanii (Anglii), która należała do Cesarstwa Rzymskiego. Nosił celtyckie imię Sucat. Ojciec Patryka Kalpurniusz był urzędnikiem cesarskim, później został diakonem. Patryk został w dzieciństwie ochrzczony, ale nie otrzymał chrześcijańskiego wychowania.
Gdy miał 16 lat porwali go irlandzcy korsarze i sprzedali w Irlandii do niewoli. Przez sześć lat musiał pracować jako pasterz. Wówczas dokonała się w nim odmiana życia. Nauczył się tamtejszego języka i poznał obyczaje panujące na tej wyspie. Po sześciu latach udało się mu zbiec z niewoli, lecz nigdy nie zapomniał już Zielonej Wyspy. Uważał, że jego powołaniem jest głoszenie Ewangelii w Irlandii, dlatego też zdobył odpowiednie wykształcenie w dwóch szkołach misyjnych w północnej Francji.
Po śmierci św. Palladiusza, misyjnego biskupa w Irlandii, postanowiono na jego miejsce posłać Patryka. Wyświęcono go na biskupa w roku 432 i wysłano do Irlandii. Apostołował głównie na północy i zachodzie Irlandii, tam gdzie jeszcze nie głoszono Ewangelii. Wkrótce nawrócił wielu wodzów plemion wraz z ich rodzinami i związanymi z nimi ludźmi. W Irlandii nie było wówczas miast, tak jak w Cesarstwie Rzymskim. Dlatego też w miejsce biskupstw i parafii tworzył wspólnoty mnisze początkowo złożone z kapłanów galijskich (dzisiejsza Francja) i brytyjskich, później dołączali do nich księża wywodzący się z Irlandii. Opaci poszczególnych wspólnot byli wyświęcani na biskupów. Św. Patrykowi przypisuje się założenie w roku 444 głównej stolicy biskupiej w Irlandii — Armagh (dziś Ulster, Północna Irlandia),
Św. Patryk gorliwie pracował, ale też doznał wielu przykrości. Nie wszystkim podobała się jego praca, krytykowano go między innymi i za to, że ekskomunikował Korotyka, który napadł z bandą rycerzy na wyspę, zabił wielu tamtejszych mieszkańców, ochrzczonych przez św. Patryka i dużą ich liczbę uprowadził do niewoli. W swojej obronie Święty napisał dzieło Confessio (Wyznanie).
Ostatni okres swojego życia spędził w jednej ze wspólnot zakonnych, oddając się modlitwie i praktykom pokutnym. Pełen zasług odszedł do Pana 17 marca 461 r. w Armagh.
Patryk przeżył ok. 76 lat, w tym ok. 40 lat w Irlandii, która czci go jako swojego apostoła, ojca i patrona. Jest on również patronem np. Nigerii (nawróconej przez irlandzkich misjonarzy).
Zobacz więcej —> na brewiarz.pl i na opoka.org.pl
17 marca – wspomnienie św. Patryka, biskupa i patrona Irlandii.
Św. Patryk patronuje także https://t.co/EzlghTy6hv duszom w czyśćcu cierpiącym.
Oto jedna z jego pięknych modlitw. pic.twitter.com/5MMzUHD5ix
— Radio Niepokalanów (@Rd_Niepokalanow) March 17, 2024
Dzienniczek św. Faustyny, nr 1334:
“W medytacji o grzechu dał mi Pan poznać całą złość grzechu i niewdzięczność, jaka się w nim zawiera. Czuję w swej duszy wielką odrazę nawet od najmniejszego grzechu.”
Źródło / zobacz pełny cytat na dziś > Faustyna.pl – Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny: Cytat z “Dzienniczka” 1334
Misericors znaczy miłosierny! Dołącz ⇒ do zbiórki Razem możemy więcej!