Temat:
Przyjaźń – jakie są obowiązki?
Myśl przewodnia:
“Wierny bowiem przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł. Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty ani równej wagi za wielką jego wartość. Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia; znajdą go bojący się Pana”. Syr 6, 14-16
“Patrzcie na Jezusa głębią waszych serc i umysłów! On jest waszym nieodłącznym przyjacielem”. Św. Jan Paweł II
Rozważanie:
Na temat przyjaźni, podobnie jak na temat miłości, słyszeliśmy wiele wypowiedzi, rozważań, audycji, referatów. Myślę, że sami doskonale wiecie, że to nie od ilości przeczytanych referatów czy książek uzależniona jest nasza przyjaźń, ale od otwartości naszego serca i od tego, czym to nasze serce jest wypełnione. Bo przecież przyjaźń to czas przelewania bogactwa jednego serca w drugie. Bo przecież “Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” – mówi w Małym Księciu Lis do bohatera.
Sami doświadczamy, ze przyjaźń to wielki skarb, dar, ale to też wielka odpowiedzialność. Pismo Święte często mówi o przyjaźni, ale mówi także o obowiązkach wypływających z tego, że jestem czyimś przyjacielem. Skoro jestem czyimś Przyjacielem to powinienem kochać, powinienem pamiętać, powinienem być wierny i lojalny, powinienem umieć słuchać, a nawet oddać swoje życie za przyjaciela.
Ponadto każda Przyjaźń łącząca ludzi – jeżeli jest prawdziwą przyjaźnią – musi wyrastać na fundamencie pierwszej przyjaźni – Przyjaźni z Bogiem. „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem”. Bóg kieruje do każdego z nas zaproszenie: Jeżeli chcesz być moim Przyjacielem – słuchaj mego głosu, jak owce słuchają głosu Pasterza; idź za mną a dam Ci radość „To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna”. Tylko z tej relacji przyjaźni z Bogiem będę odpowiedzialny za przyjaźń międzyludzką.
Zachęcam Was, abyście otworzyli pierwszy list św. Pawła do Koryntian, rozdział 13 i w znanym hymnie o Miłości wstawili zamiast słowo Miłość, słowo Przyjaciel – wówczas odkryjemy jakimi cechami oraz jakie obowiązki niesie ze sobą bycie czyimś prawdziwym przyjacielem.
Ponadto zastanówmy się nad pewnym tekstem, który oddaje bardzo dobrze to, czy są we mnie cechy, które ukazują czy decydują, że „Jestem odpowiedzialny za przyjaźń”:
„Prawdziwy Przyjaciel nie zostawi Ciebie podczas burzy zostanie z Tobą i będzie Ciebie osłaniał przed deszczem, wiatrem i piorunami nawet, gdy Ty nie będziesz tego chciała…
Przyjaciel nie pozwoli byś była i czuła się sama, zawsze znajdzie czas dla Ciebie i postara się pomóc Tobie, jeśli o to poprosisz i nie odmówi pomocy Tobie na pewno…
Przyjaciel będzie z Tobą na dobre i złe, będzie we łzach i smutku, w radości i rozpaczy… zawsze będzie z Tobą bez względu na wszystko…
Przyjaciel nawet, gdy sam będzie miał kłopoty, problemy i nie będzie miał sił do wszystkiego co złe go otacza, Tobie i tak poda pomocną dłoń… Będzie Twoją podporą, wsparciem, pomimo że jemu będzie źle dla Ciebie znajdzie siłę by pomóc…
Przyjaciel nie jest ślepy widzi to, czego Ty czasem nie widzisz lub nie chcesz widzieć…
Przyjaciel wie, kiedy jest Tobie źle a kiedy dobrze… Słyszy czy płaczesz czy się śmiejesz…
Przyjaciel po dwóch Twoich zdaniach wie, w jakim jesteś humorze i czy coś się stało…
Przyjaciel nie powie Tobie, co masz zrobić on powie Ci, co on by zrobił na Twoim miejscu… Wyrazi własne zdanie bez względu, jakie by one nie było… Powie tak i to, co jest a nie to, co chciałbyś usłyszeć…Będzie szczery…
Przyjaciel zawsze chce dla Ciebie jak najlepiej i chce byś była szczęśliwa…
Pamiętaj Prawdziwy Przyjaciel nie patrzy na własne korzyści z Przyjaźni, patrzy na to ile Ty na tym zyskasz… On nie patrzy na siebie… Patrzy na Ciebie… i jest dla Ciebie…
Prawdziwy Przyjaciel będzie wtedy gdy tego będziesz potrzebować i nie zostawi Ciebie samej…”
Zastanów się:
Prawdziwy przyjaciel jest bezcenny, bo jak mówi powiedzenie „bez Przyjaźni i Przyjaciół człowiek umiera”. Prawdziwą, wierną przyjaźń trzeba „wyklęczeć”, wymodlić, wyprosić. Stąd też zastanówmy się, czy modlimy się za naszych przyjaciół? Czy dziękujemy Bogu za to, że są? Czy modlimy się o to, byśmy sami byli dobrymi przyjaciółmi? Czy dostrzegam, że będąc czyimś przyjacielem mam pewne obowiązki wobec tej osoby? Czy pamiętam, że „Jestem odpowiedzialny za to co oswoiłem?”.
Modlitwa:
Zachęcam do odmówienia dziesiątka różańca, tajemnica chwalebna Zesłanie Ducha Świętego, prosząc, aby Duch Święty wypełnił moje serce i serce mojego przyjaciela Darami i Owocami Ducha, bo tylko wówczas będzie można przelewać bogactwo z jednego serca do drugiego.
#LOVEtoWRITE Podziel się refleksją!
kliknij i skomentuj na Facebooku
Opracowanie: Młodzież Dekanatu Kraków-Prądnik Archidiecezji Krakowskiej
Rekolekcje Log in Love – Zaloguj się do wspólnoty! będą publikowane codziennie przez okres Wielkiego Postu na portalu misericors.org oraz Facebookowych kanałach Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej i Fundacji Misericors.