Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

4 grudnia – Wspomnienie św. Barbary

4 grudnia – Wspomnienie św. Barbary

W dniu 4 grudnia Kościół obchodzi liturgiczne wspomnienie dowolne św. Barbary, dziewicy i męczennicy.

Mimo, iż św. Barbara należy do najpopularniejszych i najbardziej czczonych świętych, niewiele wiadomo o jej życiu, nie ma nawet historycznych dowodów na to, że w ogóle istniała. Jej życiorysy opierają się głównie na legendach narosłych w ciągu wieków. Jeden z przekazów mówi, że była córką bogatego kupca Dioskura, żyła w Nikomedii nad Morzem Marmara (dzisiejszy Izmit w płn.-zach. Turcji) i miała ponieść śmierć męczeńską w 306 r. za to, że nie chciała wyrzec się wiary w Trójcę Świętą. Dlatego często jest przedstawiana na ilustracjach na tle symbolicznej wieży więziennej o trzech oknach… Jest patronką górników oraz wszystkich narażonych na gwałtowną śmierć.

Zobacz więcej o św. Barbarze —> na brewiarz.pl oraz niedziela.pl

Wideo↑ —> Telewizja Misericordia: Skarby Kościoła 4 grudnia | Św. Barbara z Nikomedii

Zobacz też —> brewiarz.pl: 4 grudnia – Wspomnienie dowolne św. Jana Damasceńskiego, prezbitera i doktora Kościoła


“Św. Ignacy, biskup Antiochii, udając się do Rzymu na męczeństwo pisał do chrześcijan: „Więcej sobie cenię śmierć w Chrystusie Jezusie, niż największe ziemskie królowanie. Szukam tylko Tego, który za nas umarł; pragnę tylko Tego, który dla nas zmartwychwstał. Po to właśnie nadeszła chwila moich prawdziwych narodzin”. W taki sposób na męczeństwo patrzyli starożytni chrześcijanie. Dla nich najważniejszy był sam fakt męczeństwa, złożenie świadectwa wiary poprzez męczeńską śmierć. Dopiero później zaczęto interesować się życiem świętego męczennika przed jego śmiercią. Dlatego z braku dokładniejszych danych historycznych wokół postaci świętych tworzyły się legendy, opowiadania (H. Fros). Podobnie też było ze św. Barbarą…”

Czytaj całość —> opoka.org.pl: Ks. Stanisław Hołodok: Święta Barbara (Copyright © by Czas Miłosierdzia 12/2003)

Barbara poniosła męczeńską śmierć w Nikomedii (lub Heliopolis) ok. 306 roku. Być może tak nietypowa śmierć, zadana ręką własnego ojca, rozsławiła cześć św. Barbary na Wschodzie i na Zachodzie. Żywoty jej ukazały się w języku greckim, syryjskim, koptyjskim, ormiańskim, chaldejskim, a w wiekach średnich we wszystkich językach europejskich. W wieku VI cesarz Justynian sprowadził relikwie św. Barbary do Konstantynopola. Stąd zabrali je Wenecjanie w 1202 roku do swojego miasta, by przekazać je z kolei pobliskiemu Torcello, gdzie znajdują się w kościele św. Jana Ewangelisty.

Również w Polsce kult św. Barbary był zawsze bardzo żywy. Już w modlitewniku Gertrudy, córki Mieszka II (XI w.), wspominana jest pod datą 4 grudnia. Pierwszy kościół ku jej czci wystawiono w 1262 r. w Bożygniewie koło Środy Śląskiej. Poza Polską św. Barbara jest darzona wielką czcią także w Czechach, Saksonii, Lotaryngii, południowym Tyrolu, a także w Zagłębiu Ruhry. W Nadrenii uważana jest za towarzyszkę św. Mikołaja – warto wiedzieć, że w wielu miejscach to właśnie ona obdarowuje dzieci prezentami.

Jako patronkę dobrej śmierci czcili św. Barbarę przede wszystkim ci, którzy na śmierć nagłą i niespodziewaną są najbardziej narażeni: górnicy, hutnicy, marynarze, rybacy, żołnierze, kamieniarze, więźniowie itp. Polecali się jej wszyscy, którzy chcieli sobie uprosić u Pana Boga śmierć szczęśliwą. W Polsce istniało nawet bractwo św. Barbary, patronki dobrej śmierci. Należał do niego św. Stanisław Kostka. Nie zawiódł się (…) Barbara jest ponadto patronką archidiecezji katowickiej, Edessy, Kairu; architektów, cieśli, dzwonników, kowali, ludwisarzy, murarzy, szczotkarzy, tkaczy, wytwórców sztucznych ogni, żołnierzy (szczególnie artylerzystów i załóg twierdz). Jest jedną z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

Za —> brewiarz.pl: Święta Barbara, dziewica i męczennica


Posłuchaj rozmowy o postaci św. Barbary:

Wideo —> Telewizja Republika Kalendarz Historyczny: KALENDARZ HISTORYCZNY 4.XII – KIM BYŁA ŚWIĘTA BARBARA?


“… A dla nas wszystkich, na koniec, najważniejsze przesłanie św. Barbary. Cóż ona ma nam do dania – cóż ona faktycznie daje na tych obrazach, od wieków, całej górniczej braci? Daje Eucharystię, Najświętszy Sakrament, Komunię św. – jako ratunek, jako sposób na życie. To nam pokazuje, o to nas prosi: byśmy chodzili na Mszę św. i karmili się często Ciałem Chrystusa. O to nas pyta dzisiaj: czy chodzimy w niedzielę na Mszę św. do kościoła, czy przyjmujemy tam Komunię św., czy do tego wychowujemy dzieci. Św. Barbara nam przypomina dzisiaj: w życiu, jak na kopalni, nie brakuje silnych, dramatycznych tąpnięć. Ratunek jest zawsze jeden: Chrystus. Ona to pokazuje: Kto Mnie spożywa…”

Czytaj całość —> teologiapolityczna.pl: Ks. Jerzy Szymik: Przesłanie świętej Barbary

Fragment homilii wygłoszonejwe wspomnienie św. Barbary – Pszów, 3–4 grudnia 2015 roku. Tekst pochodzi z książki „Zachwyt i inne skutki wiary. Od wiersza do traktatu” wydanej staraniem Teologii Politycznej


” … W Polsce św. Barbara szczególnie czczona jest na Górnym Śląsku. W 1963 roku diecezja katowicka zwróciła się o zatwierdzenie jej patronatu. Jej obraz lub figura znajduje się w każdej kopalnianej cechowni i w wielu górniczych domach. Wiele rzeźb i obrazów Świętej przeniesiono już dziś z cechowni likwidowanych kopalń do kościołów lub muzeów.

Przed wizerunkiem św. Barbary modliła się niegdyś cała śląska rodzina, prosząc o szczęśliwy powrót z szychty ojca, brata, syna górnika. Ilekroć czarne sztolnie „odwiedzała” śmierć (…) zawsze wtedy górnicy zwracali się o pomoc i obronę do swojej Patronki. Modlili się słowami: „O święta Barbaro, zlituj się nade mną, żebym się nie został pod tą ziemią ciemną. Żona by płakała, dzieci by płakały, boby ojca swego więcej nie widziały”. I dziś wielu górników przed zjazdem na szychtę prosi Boga przez wstawiennictwo św. Barbary, by mogli „szychta zrobić, a wybyć”.

Górnicze tradycje przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Gwarków cechuje ogromna solidarność i pobożność. Nie do pomyślenia jest, by któryś z nich odmówił pomocy koledze. Solidarność ta i wiara w Boga bardzo często utrzymywały przy życiu zasypanych w kopalnianych czeluściach robotników. Wychodzących do pracy najbliżsi żegnają słowami: „Szczyńśliwo szychta”, na co górnicy odpowiadają: „Dej Boże”.

Najbardziej uroczystym dniem było i jest dla górników święto ich patronki…”

Czytaj całość —> wiara.pl (2003): Anna Burda: Żeby szychta zrobić, a wybyć – św. Barbara


Obejrzyj film “Święta Barbara” – z serii “O Świętych dla dzieci”:

Wideo —> Promyczek NS: Święta Barbara – z serii “O Świętych dla dzieci” (Wyd. PROMYCZEK)