27 grudnia, w trzecim dniu oktawy Narodzenia Pańskiego, Kościół powszechny obchodzi święto św. Jana, Apostoła i Ewangelisty.
Św. Jan był umiłowanym uczniem Pana Jezusa. Był świadkiem przemienienia Pańskiego i konania w Ogrodzie Oliwnym. Przy Ostatniej Wieczerzy spoczął na piersi Zbawiciela. Umierając na krzyżu, Pan Jezus oddał mu w opiekę swoją Matkę. Św. Jan napisał trzy Listy apostolskie, Apokalipsę i Ewangelię. Zgodnie z zapowiedzią Pana Jezusa, św. Jan umarł śmiercią naturalną w późnej starości. Ewangelia św. Jana, która uzupełnia pozostałe, zawiera najgłębszy wykład tajemnic Bożych. W Kościele Wschodnim nadano św. Janowi tytuł teologa. W ikonografii chrześcijańskiej symbolem św. Jana jest orzeł.
Czytaj więcej o św. Janie —> na brewiarz.pl
Wideo —>Misericordia TV: Skarby Kościoła 27 grudnia | Św. Jan Ewangelista
Dziś wspominamy św. Jana, Apostoła i Ewangelistę, umiłowanego ucznia Jezusa, autora Apokalipsy🙌 pic.twitter.com/E3aYOHf9yX
— Archidiecezja Krakowska (@ArchKrakowska) December 27, 2023
Posłuchaj fragmentu Ewangelii na 27 grudnia 2023 r. wraz z komentarzem:
Wideo —> Telewizja Misericordia: Dobra Nowina na dziś | 27 grudnia – św. Jana, apostoła i ewangelisty
W dniu św. Jana święci się wino, które podaje się wiernym do picia. Jest to bardzo stara tradycja Kościoła, sięgająca czasów średniowiecza. Związana jest z pewną legendą, według której św. Jan miał pobłogosławić kielich zatrutego wina. Wersje tego przekazu są różne. Jedna mówi, że to cesarz Domicjan, który wezwał apostoła do Rzymu, by tam go zgładzić, podał mu kielich zatrutego wina. Św. Jan pobłogosławił go, a kielich się rozpadł.
Dziś ta tradycja ma inną wymowę. Głównym przesłaniem Ewangelii według św. Jana jest miłość. Dlatego, gdy podaje się owo wino, mówi się „pij miłość św. Jana”. Bo wino – sięgając do biblijnych korzeni – oznacza szczęście, radość, ale również cierpienie i miłość. Czerwony, a taki był najczęstszy jego kolor, to barwa miłości.
Za —> KAI/episkopat.pl: 27 grudnia – wspomnienie św. Jana, Apostoła i Ewangelisty
Święto św. Jana, apostoła i ewangelisty: Jezus darzył go wielką sympatią. Jako jedyny pozostał przy Chrystusie do końca, także pod krzyżem. Napisał Ewangelię, 3 Listy apostolskie i Apokalipsę. Także jako jedyny z Apostołów umarł śmiercią naturalną w późnej starości. pic.twitter.com/uIWNdFv8O4
— WydziałTeologicznyUKSW (@teologiauksw2) December 27, 2017
W trzeci dzień po uroczystości Narodzenia Pańskiego Kościół pragnie nas po raz kolejny zaprosić do refleksji nad naszą wiarą i naszym stosunkiem do Jezusa. Do zastanowienia się, kim On tak naprawdę dla mnie jest. Można bowiem zatrzymać się w naszym życiu na zewnętrznej atmosferze świątecznej, na pięknych kolędach, smacznych daniach, spotkaniach rodzinnych… I przez całe życie pamiętać o przygotowaniach do nich i na obchodzeniu tych ważnych wydarzeń, zapominając o tym, kto w tej całej otoczce, w tej zewnętrznej radosnej atmosferze jest najważniejszy. Dlatego też Kościół stawia nam dzisiaj przed oczyma św. Jana, apostoła i ewangelistę. Może on dla nas stać się doskonałym przykładem osoby, która faktycznie poznała Jezusa Chrystusa i wiernie naśladowała Go przez całe swoje życie.
Czytaj całość —> slowo.redemptor.pl: o. Rafał Nowak CSsR, Świętego Jana, Apostoła i Ewangelisty – święto
W trzecim dniu oktawy Bożego Narodzenia Kościół wspomina św. Jana apostoła i ewangelistę. Zgodnie z tradycją dziś święci się wino, które symbolizuje szczęście, radość, ale również cierpienie i miłość pic.twitter.com/OaaITQrE3a
— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) December 27, 2017
Benedykt XVI o św. Janie:
W Kościele jerozolimskim Jan zajmował ważne miejsce w kierowaniu tym pierwszym zgromadzeniem chrześcijan. Św. Paweł wymienia go wśród tych, których nazywa „kolumnami” wspólnoty (por. Ga 2, 9). W rzeczywistości św. Łukasz w Dziejach Apostolskich przedstawia go razem z Piotrem, gdy idą modlić się w Świątyni (por. Dz 3, 1-4. 11) czy też stają przed Sanhedrynem, aby świadczyć o własnej wierze w Jezusa Chrystusa (por. Dz 4, 13. 19). Razem ze św. Piotrem zostaje on posłany przez Kościół jerozolimski, aby umocnić tych, którzy w Samarii przyjęli Ewangelię, modląc się nad nimi, aby otrzymali Ducha Świętego (por. Dz 8, 14-15). W szczególności trzeba przypomnieć to, co razem z Piotrem stwierdza przed Sanhedrynem, który poddał ich procesowi: „My nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli” (Dz 4, 20). Ta wytrwałość w wyznawaniu własnej wiary pozostaje przykładem i ostrzeżeniem dla nas wszystkich, abyśmy byli zawsze gotowi zdecydowanie zadeklarować nasze nieugięte przylgnięcie do Chrystusa, przedkładając naszą wiarę ponad wszelką kalkulację czy ludzki interes.
Czytaj całość —> Niedziela.pl: Jan, Syn Zebedeusza, Katecheza podczas Audiencji generalnej, 5 lipca 2006
Zobacz też dwie pozostałe katechezy środowe Benedykta XVI o św. Janie:
⇒ Święty Jan, “natchniony z Patmos”
Na początku było Słowo… – we wspomnienie św. Jana Ewangelisty polecamy muzyczną interpretację Prologu. >> https://t.co/zxHOSw5txc pic.twitter.com/oN2ZuLeNia
— Misericors_PL (@Misericors_PL) December 27, 2016
Św. Jan kieruje swoją zachętę do każdego chrześcijanina w gminie, który widzi swego brata popełniającego grzech. Ma on wówczas modlić się za niego, bo grzech w gminie traktuje się jako anomalię, jako naruszenie związku z Bogiem i braćmi. Znamienne to, że nie zachęca Apostoł do dawania przestróg, wskazówek, upomnień, natomiast nakazuje modlić się za grzeszącego.
Czytaj całość —> Modlitwa za grzeszników u św. Jana – 1 J 5,16
Zobacz też —> Prolog z Ewangelii według św. Jana (J 1,1-18) do posłuchania w muzycznej interpretacji Michała Niemca i przeczytania, medytacji, zatrzymania się…
Posłuchaj fragmentu komentarza św. Augustyna, biskupa, do Listu św. Jana:
Wideo —> Maskacjusz TV: #GodzinaCzytań | II Czytanie | 27 grudnia 2023 | Św. Jana