Codzienna Aplikacja Miłosierdzia
PODZIEL SIĘ

11 lipca – Święto św. Benedykta, opata, patr...

11 lipca – Święto św. Benedykta, opata, patrona Europy

W dniu 11 lipca Kościół katolicki w Europie obchodzi święto św. Benedykta, opata, patrona Europy.

Benedykt urodził się w Nursji we Włoszech około roku 480. Kształcił się w Rzymie, lecz idąc za głosem łaski udał się do Subiaco i tam prowadził życie pustelnicze. Wnet wokół niego zaczęli się gromadzić uczniowie. Przeniósł się na Monte Cassino, gdzie założył sławne opactwo i napisał Regułę, która rozpowszechniła się w całej Europie i wysłużyła mu tytuł patriarchy mnichów Zachodu. Zmarł w swoim klasztorze 21 marca 547 roku. Papież Paweł VI ogłosił go patronem Europy.

Czytaj więcej o św. Benedykcie —> na brewiarz.pl | na wiara.pl | na benedyktyni.pl

Wideo↑ —> Misericordia TV: Skarby Kościoła 11 lipca | św. Benedykt z Nursji

Zobacz —> Czytania liturgii Mszy św. z dnia 11 lipca 2023 roku


Odrobina zakwasu zakwasza całe ciasto czytamy w Ewangelii. Takim właśnie zakwasem, który wywołał istną rewolucję dziejowo-kulturową, był św. Benedykt — człowiek urodzony w prowincjonalnym miasteczku Nursja w środkowych Włoszech, który rozpoczynając swoją duchową drogę, pragnął jedynie spotkania z Bogiem. Co jednak sprawiło, że ten spokojny i, zdawałoby się, pragnący raczej odosobnienia niż roli duchowego przywódcy święty pozostawił po sobie tak wielkie dziedzictwo? W czym tkwi sekret nauki Patriarchy Mnichów i równocześnie inicjatora jednego z najstarszych zakonów w Kościele katolickim?

Czytaj całość —> benedyktyni.pl: Św. Benedykt z Nursji


Jaką rolę odegrał w Kościele, jaki miał na niego wpływ, kim był św. Benedykt z Nursji?

Wideo —> EWTN Polska (2020): Kim jest Benedykt z Nursji | Mnich, który zmienił Europę (Vaticano Special przygotowane przez watykańską redakcję EWTN)


Benedyktyni tynieccy: 11 lipca obchodzimy uroczystość św. Benedykta, Patriarchy mnichów i patrona Europy. W tym dniu wszystkie córki  i synowie św. Benedykta, którzy żyją pod jego Regułą, czczą swego Założyciela  i proszą o wierność powołaniu monastycznemu. „Benedykt określa Regułę jako „maleńką, pisaną dla początkujących” (73,8); w rzeczywistości jednak przynosi ona wskazania przydatne nie tylko mnichom, ale także tym wszystkim, którzy szukają przewodnika w swej drodze do Boga. Ze względu na swój umiar, na swoje człowieczeństwo i swoje trzeźwe rozeznanie między tym, co istotne a tym, co drugorzędne, mogła ona zachować do dzisiaj swoją oświecającą moc” – tak papież Benedykt XVI, sam oblat benedyktyński, wskazywał na wartość Reguły również dla świeckich. Módlmy się za wszystkich, którzy żyją pod Regułą św. Benedykta oraz tych, którzy złożą przyrzeczenia oblackie w naszym Opactwie.

Odwiedź serwis —> opactwotynieckie.pl

W 2019 r. Opactwo Benedyktynów w Tyńcu obchodziło podwójny jubileusz: 975 lat od założenia klasztoru w 1044 r. oraz 80 lat od powrotu benedyktynów do zrujnowanego Tyńca w lipcu 1939 r.

Zobacz więcej —> diecezja.pl: Jubileusz benedyktynów tynieckich 1939-2019



Papież Benedykt XVI o św. Benedykcie:

(fragment katechezy środowej z 9 kwietnia 2008 roku)

“… chciałbym dziś mówić o św. Benedykcie – założycielu zachodniego monastycyzmu, a także patronie mego pontyfikatu. Zacznę słowami św. Grzegorza Wielkiego, który pisze o św. Benedykcie: „Mąż Boży, który zabłysnął na tej ziemi wieloma cudami, w nie mniejszym stopniu zajaśniał wymową w wykładaniu swojej nauki” (Dial. II, 36). Słowa te wielki papież napisał w 592 roku; święty mnich zmarł zaledwie 50 lat wcześniej i żył jeszcze w pamięci ludzi, a zwłaszcza w kwitnącym zakonie, który założył. Święty Benedykt z Nursji swoim życiem i dziełem wywarł zasadniczy wpływ na rozwój cywilizacji i kultury europejskiej. Najważniejszym źródłem na temat jego życia jest druga księga Dialogów św. Grzegorza Wielkiego. Nie jest to biografia w klasycznym tego słowa znaczeniu. Zgodnie z ideami swego czasu chciał on ukazać na przykładzie konkretnego człowieka – właśnie św. Benedykta – szczyty kontemplacji, jakie może osiągnąć ten, kto zdaje się na Boga. Daje nam zatem wzór ludzkiego życia jako wspinania się na szczyty doskonałości. Św. Grzegorz Wielki mówi też w tej księdze Dialogów o licznych cudach, jakich dokonywał Święty i także tutaj pragnie nie tylko opowiedzieć o czymś dziwnym, lecz pokazać, jak Bóg, upominając, pomagając a nawet karząc, interweniuje w konkretnych sytuacjach życia człowieka. Chce ukazać, że Bóg nie jest daleką hipotezą, postawioną na początku świata, lecz jest obecny w życiu człowieka, każdego człowieka.

Tę perspektywę „biografa” wyjaśnić można także w świetle ogólnego kontekstu owych czasów: na przełomie V i VI wieku świat był wstrząsany strasznym kryzysem wartości i instytucji, wywołanym przez upadek Cesarstwa Rzymskiego, przez najazd nowych ludów i upadek obyczajów. Ukazując św. Benedykta jako „jasną gwiazdę”, Grzegorz chciał wskazać w tej wstrząsającej sytuacji, właśnie tu, w Rzymie, drogę wyjścia z „mrocznej nocy historii” (por. Jan Paweł II, Nauczanie, II/1, 1979, str. 1158).

Rzeczywiście, dzieło Świętego, a zwłaszcza jego Reguła, miały wnieść prawdziwy zaczyn duchowy, który odmienił w ciągu stuleci, przekraczając granice jego ojczyzny i jego czasów, oblicze Europy, wzbudzając po upadku jedności politycznej, jaką stworzyło Cesarstwo, nową jedność duchową i kulturową, jedność wiary chrześcijańskiej, podzielanej przez narody kontynentu. Tak narodziła się rzeczywistość, którą nazywamy ‘Europą’…”

Czytaj całość —> wiara.pl: Benedykt XVI, Św. Benedykt z Nursji – patron Europy


“… Charakterystyczną cechą Reguły jest umiar. Wiele innych reguł zakonnych grzeszyło nadmierną surowością. Reguła wyznaczała harmonogram dnia: posiłków, modlitwy i pracy – w myśl słynnej dewizy „módl się i pracuj”. Uczyła mądrej równowagi. Praca fizyczna była uzupełniana pracą umysłową. To benedyktyńskim mnichom zawdzięczamy manuskrypty wielkich dzieł starożytności.

„Przykład reguły św. Benedykta dowodzi, że coś, co jest prawdziwie ludzkie, nigdy nie może się zestarzeć. Forma życia, która pochodzi z prawdziwych głębi, zawsze pozostanie aktualna” – mówił przed laty kard. Ratzinger. Czy reguła zakonna może nauczyć czegoś ludzi żyjących w świecie, pochłoniętych pracą, szkołą, rodziną? Wbrew pozorom, tak. Ewangelię trzeba przełożyć na konkret codzienności. A to bywa bardzo trudne. Kto słucha słowa Bożego, nieraz ma ochotę zawołać: „Boże! Jakie to piękne, chciałbym tak żyć!”…

Czytaj całość —> wiara.pl: Ks. Tomasz Jaklewicz, Reguła nie tylko dla mnichów – św. Benedykt


Posłuchaj fragmentów Reguły św. Benedykta:

(pełny tekst znajdziesz na portalu “Opoka” —> Reguła św. Benedykta)

Wideo —> Maskacjusz TV: #GodzinaCzytań | II Czytanie | 11 lipca 2020

Zobacz też —> Litania do św. Benedykta


“… Klasztory benedyktyńskie, początkowo zakładane w miejscach sprzyjających skupieniu, wielbieniu Boga w samotności, szybko stawały się ośrodkami życia i kultu religijnego. Wyrastały wokół nich osiedla, potem miasta. W szkołach klasztornych uczono nie tylko przyszłych mnichów, ale oddawano na wychowanie dzieci z możnych rodzin zarówno do opactw męskich, jak też do klasztorów żeńskich żyjących według Reguły św. Benedykta. Prawdopodobnie uczniem szkoły przy klasztorze Brauweiler k. Kolonii, założonym przez rodzinę jego matki Ryksy (Rychezy), czczonej w archidiecezji kolońskiej jako błogosławiona, był Kazimierz Odnowiciel, który sprowadził tamtejszych benedyktynów do Krakowa. Potem jego syn Bolesław Śmiały wybudował im klasztor w Tyńcu.

Wszechstronna działalność benedyktynów oraz żyjących według tej samej reguły cystersów, a potem kamedułów, przyczyniła się do podnoszenia poziomu życia religijnego, umiejętności uprawy roli i pracy w różnych rzemiosłach i sztukach. Te wartości powodowały, że często nazywa się św. Benedykta ojcem cywilizacji europejskiej i patriarchą Zachodu, czego wyrazem ze strony Kościoła jest tytuł Patrona Europy…”

Czytaj więcej —> opoka.org.pl: O. Tomasz Maria Dąbek OSB, Św. Benedykt – patron Europy

Copyright © by Gość Niedzielny (27/2002)