– Osoby chore znajdują się w centrum Ludu Bożego, postępując razem z nim jako proroctwo ludzkości, w której każdy jest cenny i nikogo nie wolno..
– Trzeba tak kształtować wychowanie każdego człowieka, aby w każdym z nas był ten dobry Samarytanin, który zauważy to, co jest u jego brata kruchością..
– Bliskość wobec chorych i ich duszpasterstwo nie jest zadaniem tylko niektórych duszpasterzy specjalnie przygotowanych; odwiedzanie chorych jest zaproszeniem skierowanym przez Chrystusa do wszystkich Jego..