Abp Marek Jędraszewski poprowadził rozważania podczas tegorocznej Drogi Światła ze Wzgórza Wawelskiego na Skałkę w Krakowie w dniu 9 maja 2018 r. Rozpoczynając procesję, metropolita krakowski poświęcił ogień, od którego zapalono Paschał, a od Paschału wszyscy uczestnicy odpalili przyniesione świece.
Zobacz —> FOTORELACJĘ
#AbpMarekJędraszewski poprowadził rozważania podczas Drogi Światła z Wawelu na Skałkę. Rozpoczynając procesję, metropolita krakowski poświęcił ogień, od którego zapalono Paschał, a od niego uczestnicy odpalili przyniesione świece. @EpiskopatNews https://t.co/1a5hm2G7AS pic.twitter.com/3TrtFTvoLa
— Arch. Krakowska (@ArchKrakowska) May 10, 2018
Oto treść rozważań Metropolity Krakowskiego:
Stacja I Jezus powstaje z martwych
Apostołowie nie pamiętali o tym, że Chrystus ma powstać z martwych, ale pamiętali arcykapłani, którzy kazali przy grobie umieścić straż, gdyby uczniowie chcieli wykraść ciało Jezusa a potem rozpowiadać, że zmartwychwstał.
– Daj Panie, abyśmy zawsze byli pełnymi radości świadkami Twego pustego grobu.
II Apostołowie przybywają do pustego grobu
Maria Magdalena oznajmiła uczniom, że Pan zmartwychwstał. Na te słowa Piotr i Jan pobiegli do grobu. Ujrzeli i uwierzyli w Pisma.
– Daj nam Panie wierzyć w moc tego wszystkiego, co zechciałeś, aby było zawarte w Świętej Księdze.
III Zmartwychwstały Pan objawia się Marii Magdalenie
Maria Magdalena została sama przy grobie i płakała. Wtedy stanął przy niej Pan. Ona Go nie rozpoznała, ani po stroju, ani po głosie. Ale gdy Jezus wypowiedział jej imię, wtedy Go poznała. I odpowiedziała jednym słowem: „Rabbuni”. A potem otrzymała polecenie opowiedzenia o zmartwychwstaniu braciom.
– Daj Panie, by każdy z nas dostąpił momentu, w którym zwrócisz się do nas, wypowiadając nasze imię i że właśnie w tym momencie staniemy się uczestnikami Twojego zmartwychwstania.
IV Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom na drodze do Emaus
Dwaj uczniowie smutni opuszczali Jerozolimę. Byli także przerażeni słowami kobiet, które mówiły, że Chrystus żyje. Wtedy Pan zbliżył się do nich, ale oni Go nie poznali. Wykładał im wszystkie Pisma. Ich serca zaczęły pałać wielkim żarem.
– Daj Panie, abyśmy w Twoim Kościele wgłębiali się w tajemnicę Świętej Księgi, bo mamy świadomość prawdziwości tego, co przekazał nam św. Hieronim: kto nie zna Pisma Św., ten nie zna Chrystusa.
V Zmartwychwstały Chrystus objawia się uczniom przy łamaniu chleba
Uczniowie przymusili wędrowca, aby z nimi pozostał. Poznali, że to Chrystus dopiero przy stole przy łamaniu chleba. Natychmiast postanowili wrócić do Jerozolimy, by podzielić się tą radosną wieścią z Apostołami.
– Daj Panie, abyśmy wchodząc w tajemnicę Twego zmartwychwstania poprzez uczestnictwo w świętej Eucharystii, nieśli całemu światu radosną wiadomość: „Pan żyje, Pan zmartwychwstał, Pan nieustannie obdarza nas życiem”.
VI Zmartwychwstały Pan przychodzi do Apostołów
Wieczorem, mimo zamkniętych drzwi, Jezus przyszedł do Wieczernika. Zdumienie Apostołów było ogromne. Zmartwychwstały pokazał im swe rany, udowadniając, że nie jest duchem, a potem zjadł z nimi posiłek.
– Daj nam Panie zawsze trwać w tej radości, że jako Zmartwychwstały jesteś pośród nas.
VII Zmartwychwstały Pan przekazuje uczniom władzę odpuszczania grzechów
Najważniejszym słowem skierowanym do uczniów po zmartwychwstaniu było: „Pokój wam!” Jest to pokój jakiego świat dać nie może. Stał się on pierwszym darem zwycięskiego Chrystusa.
– Panie obdarz nas swoim pokojem.
VIII Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza
Apostoł Tomasz nie był w Wieczerniku i nie widział Pana. Nie tylko nie uwierzył słowu braci, ale postawił warunek swojej wiary – musi doświadczyć. Tak trwał cały tydzień. Chrystus, mimo zamkniętych drzwi, przyszedł ponownie i pokazał Tomaszowi rany. Apostoł odpowiedział: „Pan mój i Bóg mój!”
– Daj nam Panie taką wiarę, byśmy nieustannie mogli z całą głębią naszego serca i umysłu wypowiadać: „Jesteś moim Panem. Jesteś moim Bogiem”.
IX Zmartwychwstały Pan spotyka uczniów nad Jeziorem Galilejskim
Uczniowie udali się do Galilei, tam gdzie rozpoczęła się działalność Jezusa. Znaleźli się nad Jeziorem Galilejskim, tam, gdzie większość z nich została powołana do bycia rybakami ludzi. Nie rozpoznali Chrystusa od razu, dopiero po tym, jak polecił im zarzucić ponownie sieci i wyjęli ogromną liczbę ryb. Potem Jezus przygotował im posiłek, ponieważ to On zastawia nam stół i karmi nas swoim Ciałem i Krwią.
– Obdarz nas Panie swoim życiem, które prowadzi do wieczności. Daj nam wieczną ucztę w Twoim Królestwie.
X Zmartwychwstały Pan przekazuje władzę pasterską Piotrowi
Szymon zaparł się Chrystusa trzykrotnie. Teraz, po zmartwychwstaniu, Chrystus nie pyta go o to, dlaczego tak się stało. Pyta tylko o jedno – czy kochasz? I pyta trzy razy. Po swym zapewnieniu o miłości Piotr otrzymał bardzo zobowiązujące zadanie: „Paś owce moje”.
– Nie bójmy się Chrystusowego pytania o miłość mimo świadomości tego, że nasze osobiste historie były niekiedy zaprzeczeniem miłości. Przecież Chrystus wie, co w głębi naszych serc się znajduje. (…) Panie Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, co jest w mym wnętrzu, Ty wiesz, jak bardzo Cię pragnę, jak bardzo Cię kocham.
XI Zmartwychwstały Pan daje uczniom nakaz misyjny
Chrystus zwyciężył śmierć, grzech i szatana, ale ta wieść miała stać się udziałem i radością całej ludzkości – nie tylko Apostołów. I dlatego, żegnając się z nimi przed wniebowstąpieniem, posłał ich na cały świat, by głosili Jego zmartwychwstanie i nauczali wszystkich jak należy zachowywać Jego przykazania.
– Panie daj nam tę wielką i niczym nienaruszoną świadomość, że jesteś z nami, że jesteś z każdym z nas aż do kresu naszych dni, aż do kresu tego świata. A ponieważ jesteś z nami, daj nam moc, abyśmy Ciebie całemu światu głosili.
XII Zmartwychwstały Chrystus wstępuje do Ojca
Chrystus polecił Apostołom, by czekali, aż przyśle im Ducha Świętego, bo tylko dzięki Niemu będą odważnymi świadkami Ewangelii. Potem na ich oczach wstąpił do nieba. Apostołowie uporczywie wpatrywali się w niebo.
– Trzeba patrzeć w górę, tam gdzie zasiada Chrystus po prawicy swego Ojca. Ale jednocześnie trzeba patrzeć przed siebie i wokół siebie na te rozległe pastwiska Bożej roli, na te wielkie zadania głoszenia Ewangelii i bycia świadkiem Jezusa, aż przyjdzie. To właśnie z tego zapatrzenia się w górę, ale także z tego poczucia obowiązku, że trzeba głosić Ewangelię zawsze i wszędzie powstało to starochrześcijańskie zawołanie: „Marana tha” „Przyjdź Panie Jezu”, przyjdź i przemień nasze serca, przyjdź i mocą Twego Ducha przemień oblicze ziemi, tej ziemi.
XIII Uczniowie z Maryją oczekują w Wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego
Będąc w Wieczerniku i oczekując Zesłania Ducha Świętego, Maryja po raz trzeci brała udział w rodzeniu Kościoła.
– Za pierwszym razem było to w Betlejem, kiedy wydała na świat swego Syna Jezusa Chrystusa, głowę świętego, katolickiego i apostolskiego Kościoła. Po raz drugi stawała się Matką Kościoła, kiedy stojąc pod krzyżem, usłyszała słowa swego Syna: „Niewiasto, oto Syn Twój”. Tym razem tym synem był św. Jan, a w jego osobie Apostołowie i zbudowany na nich, jak na fundamencie, cały Kościół. A teraz rodzi Kościół, modląc się, aby zstąpiła na Apostołów moc Ducha, tego, który przypomni im wszystko, który wszystkiego nauczy, który da im odwagę i moc pójścia na cały świat i dawania świadectwa w porę i nie w porę czy to się będzie światu podobało czy nie.
– Matko Jezusa, Matko Bożego Syna, Matko Kościoła, Matko nas wszystkich módl się za nami!
XIV Zmartwychwstały Pan posyła uczniom obiecanego Ducha
Orędzie Kościoła o miłości Boga i bliźniego rozbrzmiewa w świecie od dwóch tysięcy lat.
– Prosimy Boga, aby rozświetlał drogi naszych umysłów, naszych serc, aby przeniknął nas swoją mocą, swoją mądrością i swoim światłem. (…) Panie bądź naszym światłem, abyśmy byli odbiciem ciebie i dawali światło tym wszystkim, którzy są pogrążeni w ciemnościach i mrokach śmierci. Daj nam swoje światło. Obdarz nas swoim Duchem.
Na zakończenie procesji metropolita krakowski podziękował duszpasterzom środowisk akademickich, którzy dbają, by Chrystusowe światło nie zgasło w sercach młodych ludzi oraz służbom, które zapewniły bezpieczny przemarsz uczestników Drogi Światła.
– Wracajcie szczęśliwie do domów, do waszych obowiązków. (…) Cieszcie się dzisiaj tym światłem, które w was jest!
Metropolita zaprosił młodych do uczestnictwa w niedzielnej procesji na Skałkę. Wszystkim uczestnikom Drogi Światła udzielił pasterskiego błogosławieństwa.
Droga Światła to nabożeństwo powstałe w 1988 roku we Włoszech w środowisku salezjańskim. Odprawiane jest w okresie wielkanocnym, by podkreślić znaczenie tego czasu w Kościele katolickim. Podczas Drogi Światła rozważane są wydarzenia zawarte w Piśmie Św. począwszy od zmartwychwstania Chrystusa, aż do Zesłania Ducha Świętego. Nabożeństwo odprawiane jest po zmroku, by podkreślić symbolikę światła, którym zarówno dla nas wierzących, jak i dla całego świata jest zmartwychwstały Jezus Chrystus.
Info za —> Archidiecezja Krakowska: Droga Światła z metropolitą krakowskim
Justyna Walicka | Archidiecezja Krakowska
Fot. Joanna Adamik | Archidiecezja Krakowska
Video Katarzyna Katarzyńska | Archidiecezja Krakowska