W dniu 3 września Kościół powszechny obchodzi tradycyjnie liturgiczne wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła. W roku 2023 tego dnia przypada XXII Niedziela Zwykła A.
Grzegorz urodził się w Rzymie około roku 540. Odbył karierę urzędniczą i został prefektem Rzymu. Obrał życie monastyczne, otrzymał święcenia diakona i był legatem papieskim w Konstantynopolu. Dnia 3 września 590 został wybrany papieżem. Był gorliwym pasterzem, opiekunem biednych i płodnym autorem dzieł teologicznych. Wysłał misjonarzy do Anglii. Zmarł w Rzymie 12 marca 604 roku.
Czytaj więcej o św. Grzegorzu Wielkim —> na brewiarz.pl i na wiara.pl
Wideo↑ —> Misericordia TV: Skarby Kościoła 3 września | św. Grzegorz Wielki
Zabierz życzliwość a zabierzesz światu słońce i uczynisz stosunki między ludźmi nie do zniesienia.
Święty Papież Grzegorz Wielki pic.twitter.com/YIWJyGiuYx— Diecezja Sandomierska (@d_sandomierska) September 3, 2019
“… Papież Grzegorz widział siebie jako duszpasterza Europy. Nie słuchał narzekań sfrustrowanych rzymskich arystokratów, tęskniących za przeszłością, łudzących się, że barbarzyńskie ludy gdzieś sobie pójdą. Papież wiedział, że musi zaakceptować nowy ład. Z nowych ludów chciał budować Kościół. Wysłał misjonarzy do Anglii, na czele z benedyktynem Augustynem, późniejszym świętym biskupem w Canterbury. Korespondował z władcami. Pozyskiwał dla wiary kolejne narody, umacniał ją tam, gdzie już została przyjęta. Napisał co najmniej 850 (!) listów, sporo homilii, komentarzy, także podręcznik dla duszpasterzy…”
Czytaj więcej —> wiara.pl: Ks. Tomasz Jaklewicz, Duszpasterz Europy
… Na długo zapamiętano w Rzymie rok 590. Początkiem nieszczęść była wielka powódź. Tyber zalał wiele domostw. Jeszcze wody dobrze nie opadły, gdy rozszalała się epidemia dżumy, bodaj największa od założenia miasta. „Czarna śmierć” kosiła małych i wielkich tysiącami, Bez różnicy zaglądała do domów biedoty i do pałaców. Wśród jej ofiar był także papież Pelagiusz II. Na jego następcę wybrano Grzegorza, dawnego namiestnika Rzymu. Od czasu jednak, gdy sprawował władzę nad miastem, minęło wiele lat. Był jeszcze młodym człowiekiem, gdy zachwycił się zakonem św. Benedykta. Zapałał gorącym pragnieniem życia tylko dla Boga. Złożył więc najważniejszy w Italii urząd. Ze swojego wielkiego majątku ufundował sześć klasztorów na Sycylii, jeden w Rzymie, a i własny dom przebudował na klasztor. Resztę pieniędzy rozdał biednym. Kolejni papieże nie pozwolili mu jednak usunąć się z życia publicznego. Wykorzystywali jego wielkie zdolności. Pelagiusz II wysłał go nawet na 6 lat do Konstantynopola, jako swojego wysłannika na dwór cesarski. Ale i tam Grzegorz pozostał skromnym mnichem…
Czytaj całość —> wiara.pl: Franciszek Kucharczak, Grzegorz I Wielki – sługa sług
Dzisś #wspomnienie
😇 Św. Grzegorza Wielkiego pic.twitter.com/nD7MMXeBQ2— Magnificat Polska (@MagnificatPL) September 3, 2018
Papież Benedykt XVI o św. Grzegorzu Wielkim:
(fragment katechezy środowej z dnia 28 maja 2008 roku )
“… Obok działalności czysto duchowej i duszpasterskiej papież Grzegorz brał czynny udział w wielorakiej działalności społecznej. Za dochody z majątków, jakie Stolica Rzymska posiadała w Italii, zwłaszcza na Sycylii, kupił i rozdał zboże, pomagał potrzebującym, wspierał kapłanów, mnichów i mniszki, którzy żyli w niedostatku, płacił okup za obywateli, którzy dostali się do niewoli u Longobardów, kupował zawieszenie broni i rozejmy. Ponadto tak w Rzymie, jak i w innych częściach Włoch, podjął dzieło starannego uporządkowania administracji, wydając dokładne polecenia, aby dobra Kościoła, służące jego utrzymaniu i działalności ewangelizacyjnej na świecie, zarządzane były z całkowitą prawością i zgodnie z zasadami sprawiedliwości i miłosierdzia. Wymagał, by rolnicy chronieni byli przed nadużyciami dzierżawców gruntów należących do Kościoła, a w razie oszustwa by otrzymywali natychmiastowe odszkodowanie, aby oblicza Oblubienicy Chrystusa nie zatruł nieuczciwy zysk…”
Czytaj całość —> wiara.pl: Benedykt XVI, Święty Grzegorz Wielki
[Grzegorz Wielki miał] ” … głębokie przekonanie, że skromność powinna być podstawową cnotą każdego biskupa, a tym bardziej patriarchy. W swym sercu Grzegorz pozostał prostym mnichem i dlatego był zdecydowanie przeciwny wielkim tytułom. On sam chciał być – to jego określenie – servus servorum Dei. Termin ten, przez niego ukuty, nie był w jego ustach pobożną formułą, lecz prawdziwym wyrazem jego sposobu życia i działania. Był on głęboko poruszony pokorą Boga, który w Chrystusie stał się naszym sługą, obmył nam i obmywa brudne stopy. Dlatego był przekonany, że przede wszystkim biskup powinien naśladować tę skromność Boga i w ten sposób iść za Chrystusem. Pragnął prawdziwie żyć jak mnich w stałej rozmowie ze Słowem Bożym, lecz z miłości do Boga potrafił stać się sługą wszystkich w czasach pełnych udręk i cierpienia, potrafił stać się „sługą sług”. Właśnie dlatego, że był taki, jest wielki i pokazuje także nam miarę prawdziwej wielkości.”
Czytaj całość —> wiara.pl: Benedykt XVI, Święty Grzegorz Wielki (fragment katechezy środowej z dnia 4 czerwca 2008 roku)
Apel o obudzenie katolików świeckich do czynnej odpowiedzialności za Kościół i przekaz Ewangelii pochodzi od samego Chrystusa. Św. Grzegorz Wielki apelował: „Popatrzcie, najmilsi bracia, jak żyjecie (…). Niech każdy oceni to, co czyni i osądzi, czy pracuje w winnicy Pańskiej”. pic.twitter.com/MeR3l4B1HK
— Tweety duchowe (@AbpJMichalik) September 3, 2019
“… Z wielkim zaangażowaniem popierał wszelkie formy monastycyzmu i życia wspólnotowego w Kościele. Wiele energii poświęcał działalności misyjnej, dbając o rozszerzanie Ewangelii wśród pogańskich narodów. Zasłynął jako reformator liturgii. Uporządkował ją, troszcząc się zwłaszcza o śpiew i zespoły, które śpiewy liturgiczne wykonywały. Św. Grzegorz I wszedł do historii także jako wielki chrześcijański pisarz. Pozostawił po sobie dialogi, homilie i listy, których przetrwało do dziś 852. Jest autorem tzw. podręcznika dla biskupów, w którym przypomina obowiązki pasterzy i daje im praktyczne wskazówki. Za jego oryginalność i ogromny wkład w naukę wiary i moralności w Kościele przysługuje mu tytuł doktora Kościoła, przynależący ponad 30 świętym. Św. Grzegorz jednak zaliczany jest do Czterech Wielkich Doktorów Kościoła Zachodniego, obok św. Ambrożego, św. Augustyna i św. Hieronima. Jego wspomnienie liturgiczne przypada w dniu, w którym został konsekrowany na biskupa Rzymu, 3 września…
W kościelnym słowniku spotykamy terminy, które związane są z imieniem papieża Grzegorza Wielkiego: Chorał gregoriański (…) Msze św. gregoriańskie…”
Czytaj więcej —> wiara.pl: Ks. Sławomir Madejewski, Urzędnik – zakonnik – papież… – św. Grzegorz Wielki
Posłuchaj fragment homilii św. Grzegorza Wielkiego, papieża, do Księgi Ezechiela (Księga 1, 11, 4-6)
Wideo —> Maskacjusz TV: #GodzinaCzytań | II Czytanie | 3 września 2022