Bóg nikogo nie skazuje na piekło. Obraz piekła oznacza jednak, że możemy odwrócić się od Boga. Wówczas trafiamy do piekła. Jezus mówi o piekle na dwa różne sposoby. Po pierwsze ukazuje piekło, które sami sobie tworzymy, nie dostrzegając istoty naszego życia. Przypowieść o talentach opisuje, jak trzeci sługa czyni piekło ze swojego życia, ponieważ kieruje się troską o swoje bezpieczeństwo i strachem przed Bogiem. Jezus chce nam powiedzieć: „Jeśli pragniesz wszystko kontrolować i jeśli tworzysz obraz Boga, przed którym odczuwasz lęk, wówczas twoje życie już teraz staje się piekłem”. Jezus naucza, by siebie samego traktować dobrze, a w życiu kierować się zaufaniem, nie strachem. Wówczas będziemy mieć poczucie spełnionego życia na ziemi.
Jezus w kazaniach mówi jednak także o wiecznym piekle, które być może czeka nas w momencie śmierci. Chce nam powiedzieć: „Masz tylko jedno życie. Dlatego żyj świadomie i bądź czujny, bo możesz upaść”. Jezus wskazuje nam więc drogę do uważnego i spełnionego życia. Jeśli wciąż nie dostrzegamy istoty naszego życia i prawdy o nas samych, możemy ową drogę przegapić.
Na podstawie słów Chrystusa teologia chrześcijańska stworzyła naukę o piekle. Kościół naucza, że piekło istnieje. Równocześnie jednak możemy mieć nadzieję, że piekło pozostanie puste. W momencie śmierci oddajemy się miłości Boga. Jeśli poddamy się Jego miłości, będziemy z Bogiem w niebie. Lecz gdy odrzucimy tę miłość, znajdziemy się daleko od Niego, wtedy na zawsze zgotujemy dla siebie piekło. Jednak mamy prawo wierzyć, że w obliczu miłości Boga zapragniemy, aby wziął nas w swe ramiona. Kościół mówi o świętych, którzy są w niebie. Nigdy ostatecznie nie wypowiadał się o człowieku, który trafił do piekła. Kościół jednak potępił apokatastazę, którą głosił Orygenes. Nie możemy wychodzić z założenia, że wszyscy pojednamy się w Bogu. Musimy poważnie potraktować wolność człowieka. Jednocześnie mamy prawo ufać, że miłość Boga będzie tak silna w naszej wolności, że się jej oddamy.
Anselm Grün
Wiara na zakręcie. Odpowiedzi na problemy wiary,
Wydawnictwo M, Kraków 2009