Gdy Józef przebywał w więzieniu, Pan był z nim okazując mu miłosierdzie, tak że zjednał on sobie naczelnika więzienia. Toteż ów naczelnik więzienia dał Józefowi władzę nad wszystkimi znajdującymi się tam więźniami: wszystko, cokolwiek mieli oni spełnić, spełniali tak, jak on zarządził. Naczelnik więzienia nie wglądał już zupełnie w to, co było pod władzą Józefa, ponieważ Pan był z nim i sprawiał, że się mu udawało wszystko, co czynił (Rdz 39, 20-23).
Józef został fałszywie oskarżony przez żonę Potifara, a następnie skazany na karę więzienia. Nieprawdziwe oskarżenie i niesłuszny wyrok mogą zrodzić pytanie o bliskość Boga. Czemu nie reaguje w sytuacji krzywdy niewinnego człowieka? A jednak Biblia mówi, że Bóg okazał Józefowi miłosierdzie w więzieniu. Bóg wykorzystał niesprawiedliwy i krzywdzący wyrok do tego, aby Józef zarządzał więzieniem. Inni więźniowie mieli okazje spotkać człowieka, z którym był Bóg (Rdz 39, 23).
Niesprawiedliwy wyrok, fałszywe oskarżenie nie oznaczają braku miłosierdzia Boga. Pan jest z człowiekiem w tym trudnym doświadczeniu. 2. Więzienie może być miejscem doświadczenia miłosierdzia Bożego. Bóg może wykorzystać niesprawiedliwy wyrok do tego, aby więźniowie mogli spotkać człowieka żyjącego w bliskiej relacji z Bogiem. 3. Czy Bóg nie potrzebuje mnie w miejscu, gdzie ktoś ma doświadczenie krzywdy, zła i niesprawiedliwości? Czy gdy mnie spotyka krzywda i niesprawiedliwość potrafię nieść Boże miłosierdzie innym ludziom?
M. Cholewa, M. Gilski, Biblia Miłosierdzia